Volgens Hoek-van Kooten ligt de kern van het probleem in de manier waarop seksualiteit wordt benaderd. "Wat mij opvalt, is dat de vraag alleen over de eigen ervaring gaat, zonder oog voor wat dit met een meisje doet. Voor haar is seks een veel diepere, lichamelijke en emotionele ervaring. Het kan pijnlijk zijn en beledigend wanneer een jongen achteraf zegt dat het ‘vooral heel saai’ was."

Geen verbinding, geen liefde
Hoek-van Kooten benadrukt dat seksualiteit bedoeld is om verbinding te scheppen. "Zonder liefde en werkelijke toewijding blijft het een lichamelijke daad. Dat is te vergelijken met ‘intravaginale masturbatie’: soloseks met hulp van een ander. Het mist de diepe eenheid die God aan seksualiteit gegeven heeft."

Naast de geestelijke dimensie wijst Hoek-van Kooten ook op praktische gevolgen. Wie zich vaak in losse contacten stort, loopt volgens haar het risico om later moeite te hebben zich blijvend te hechten in een huwelijk. "Het is net als plakband. De eerste keer plakt het goed, maar hoe vaker je het ergens anders opplakt, hoe minder het hecht."

Gods bedoeling met seksualiteit
Uiteindelijk komt ze terug bij de Bijbelse visie op seksualiteit. "Seksualiteit is niet in de eerste plaats de eenwording van twee lichamen, maar van twee levens. Wanneer man en vrouw elkaar trouw beloven en Gods zegen ontvangen, komt seksualiteit tot haar diepste bestemming. Daarin ligt de ware rijkdom."