Jodenjacht in Amsterdam: waanzin, bizar en onvoorstelbaar idioot
Veel christenen reageerden geschokt op de Jodenjacht die vorige week plaatsvond na de voetbalwedstrijd van Ajax tegen het Israƫlische Maccabi Tel-Aviv in Amsterdam. Ook dagen later waren er vermeende antisemitische incidenten tegen Joden of mensen die er schijnbaar Joods uitzagen. De verdrietige gebeurtenissen houden ook pionier en sociaal ondernemer Jurrien ten Brinke behoorlijk bezig. Hij schreef onderstaand gedicht.
Kristallnacht 2024 ā
ik was erbijā¦
aan alle jongens op een scooter,
een fatbike, geruite sjaal of met
bedekt gezichtā¦
Ik weet weinig tot niets over jou,
maar afgelopen dagen
was ik er zelf bij,
samen met mijn beauty
van een vrouw,
en moeder van onze 6 kinderen,
een paar dagen (ja - ook de nacht!)
in ons mooie Amsterdam.
Wij wonen op de Veluwe,
maar zijn verliefd op deze stad.
Daarom zijn wij er elk jaar,
slapen in een schattig
klein hotelletje, ergens
aan de Herengracht.
Dit keer bezoeken we
het Achterhuis van Anne Frank,
ben jij er ooit geweest?!
Ik las met tranen in mijn ogen
de woorden van
- en enig overlevende; Otto Frank
de pappa van,
weet jij zān dochters naam?
āWat in het verleden is gebeurd,
kunnen we niet meer veranderen.
Het enige wat we kunnen doen
is van het verleden leren
en beseffen
wat discriminatie en vervolging
van onschuldige mensen
betekenen.ā
Vind jij het dan geen waanzin,
bizar en onvoorstelbaar idioot,
dat in diezelfde straten,
weer net als vroeger,
angst en dood,
opnieuw gevoeld wordt
door een Jood?!
Mijn overheid durft het niet
- op een paar uitzonderingen na
jouw profiel, je achtergrond
of uiterlijk
met man en paard
door āfreaking woke gedoeā,
gewoon te zeggen,
waar āt op staat.
Ik durf het wel vandaag,
want dƩze keer was ik er bij,
en zag met eigen ogen,
hoe jij eruit zag, met een sjaal
volledig zwart gekleed,
en je gezicht bedekt.
Ook hoorde ik geen ABN -
of Hollands dialect
wel veel gevloek, met ziektes
veel war- en straattaal
aan de haal.
Mijn overheid moet het verbieden
vandaag nog,
nĆ³Ć³it meer onherkenbaar
over straat.
Want waarom jezelf verbergen,
als je zoān hekel hebt
aan oorlog en geweld
aan al dat kwaad?
Ik nodig je uit - het kost je niets -
ga mee met ons gezin
naar āt Achterhuis
van Anne Frank.
Stap in de trein,
(geen veewagon!)
naar Drenthe en
bezoek kamp Westerbork.
Je bent welkom,
aan onze keukentafel,
te praten over boosheid
en frustratie.
Wij zijn ook woedend
over zoveel onrecht,
wat mensen doen
en anderen
wordt aangedaan!
Ga met ons mee,
op zondag naar een kerk.
Daar hoor ik telkens weer
dat God het onrecht
eens zal straffen!
Maar Ć³Ć³k, dat wij geroepen zijn
niet zelf
voor rechtertje te spelen
maar lief te hebben
omdat God Zelf
de bron van liefde en genade is,
ons mensen telkens weer
de ongerechtigheid
zo vol ontferming
ons liefdevol
vergeeft!
Ga met ons mee,
verlaat voor eventjes de stad
ons veilig en welvarend Nederland,
naar Israƫl en ook de Gazastrook
huil met ons mee
om Jood en Palestijn
die nu uit woede en frustratie
het zwaard verkiezen
boven de Vredesduif
met als gevolg
zo onvoorstelbaar
veel verdrietā¦
Huil met ons mee
en laten wij dan heel hard
samen schreeuwen,
stop met al die bommen
raketten en granaten
en laat dƔn van je horen.
Goed spreken
over de meest kwetsbaren
de vrouwen en kinderen
die geen stem meer hebben
maar monddood
gestorven zijn.
Maar slaan en schoppen
mensen duwen in de gracht
van ons geliefde Amsterdam
leidt niet tot verandering!
Wat nodig is en waar jij - en wij
elk mens ten diepste naar verlangt
is vrede, geliefd zijn en geluk
wellicht heel diep weggestopt.
Tot slot een laatste vraag
bespreek eens thuis
aan tafel met je vader,
moeder, broer of zus
wat jij niet wilt,
doe dat dan ook een ander niet
wat kan ik leren,
van de geschiedenis?
Ik weet weinig tot niets over jou,
maar Ć©Ć©n ding weet ik wel;
jij heet niet,
Jan Jaap, Max Olivier
of Pieter Christiaanā¦
Jurrien ten Brinke is getrouwd met Janet, vader van zes kinderen, (missionair) pionier en sociaal ondernemer.
Praatmee