De klagende profeet Jeremia is geen zeurpiet
Jezus heeft geleden. Jeremia ook. Deze profeet was de man die het lijden kende. Hij was de profeet die de val en de verwoesting van de stad Jeruzalem en de ondergang van de tempel van Salomo meemaakte.
In het boek Klaagliederen lees je over zijn immense verdriet. Het woord ‘jeremiëren’ herinnert ons er nog altijd aan.
In ons taalgebruik ligt ‘jeremiëren’ helaas dicht tegen ‘zeuren’ of ‘klagen’ aan. Wie zeurt, dreint als een kind dat zijn zin niet krijgt.
Maar wie doet als Jeremia, wie ‘jeremieert’, richt zich tot God, omdat hem iets ergs is overkomen.
Lijden kan ons geloof aantasten. Maar gelukkig degene die jeremieert. Want wie God in zijn verdriet en onbegrip betrekt, wordt vaak juist in zijn geloof versterkt.
De Bijbel zegt dat er een groot verschil is tussen verdriet naar Gods wil en verdriet zonder God.
Jeremia heeft ons niet alleen geleerd wat jeremiëren is, deze profeet reikt ons ook geweldige troost aan.
Wanneer de Israëlieten volop in de ellende zitten vanwege de aangekondigde wegvoering in ballingschap en stad en tempel zijn verwoest, dan komt Jeremia met geweldige heilsprofetieën!
We lezen in Jeremia 30 en 31 de mooiste en bemoedigendste woorden van de hele Bijbel!
Het is een soort vergezicht.
‘Maar dit is het verbond dat Ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal Ik hun God zijn en zij mijn volk. Men zal elkaar niet meer hoeven te onderwijzen met de woorden: “Leer de HEER kennen,” want iedereen, van groot tot klein, kent Mij dan al – spreekt de HEER. Ik zal hun zonden vergeven en nooit meer denken aan wat ze hebben misdaan.’
Dit zijn woorden die de profeet Jeremia ooit gesproken heeft.
Jeremia is geen zeurpiet. Wel een profeet van hoop. Door alles heen.
De Bijbel zegt (zie ook die de oude vertaling hierboven): ‘Oprecht verdriet ten overstaan van God leidt namelijk tot inkeer en redding; daarvan krijgt men nooit spijt. Verdriet zoals de wereld kent leidt daarentegen tot de dood.’
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee