Dat er in Afrika veel mensen tot geloof komen, blijkt wel uit een aantal statistieken die Tomlinson noemt. 'Het Center for the Study of Global Christianity meldde dat Afrika in 2018 voor het eerst meer christenen had dan elk ander continent (631 miljoen). Terwijl er in 1900 9,6 miljoen christenen waren, waren er tegen het jaar 2000 384 miljoen, volgens het Center for the Study of Global Christianity', schrijft hij. 

'Misschien is de belangrijkste statistiek wel dat de groei niet alleen te maken heeft met mensen die zichzelf christen noemen - er is ook een enorm verschil in het niveau van betrokkenheid. Een onderzoek uit 2018 door het Pew Research Center wees uit dat Afrikanen tot de meest toegewijde christenen ter wereld behoren (de minst toegewijde zijn Europeanen). Afrikanen bidden vaker, wonen vaker religieuze diensten bij en beschouwen religie als belangrijker in hun leven dan christenen elders. In elk Afrikaans land waar onderzoek is gedaan, zegt meer dan 60% van de christenen dat ze minstens wekelijks naar de kerk gaan', aldus de journalist.

Onlangs interviewde Tomlinson de in Nigeria geboren Pastor Agu Irukwu. Hij groeide op en kwam tot geloof in zijn thuisland, maar heeft vele jaren in Londen gediend, dus heeft inzicht in de verschillen in kerkcultuur. Hij deelde enkele suggesties.

Gebed
'Als er één ding is dat Pastor Agu elke christen zou aanbevelen, dan zou het zijn om een sterk gebedsleven te ontwikkelen. Er valt veel te leren van de ontwikkelingsgebieden van de wereld waar kerken groeien, niet alleen in Afrika. Een toewijding aan gebed en het geloof dat God gebeden verhoort - dat is diep verankerd in de Afrikaanse kerkcultuur.' 

Vasten
Het belang van vasten is een tweede gewoonte die Tomlinson noemt die we volgens hem van onze Afrikaanse broeders en zusters kunnen leren. 'In de Afrikaanse cultuur wordt vasten als zeer belangrijk beschouwd, niet alleen tijdens de vastentijd. Pastor Agu vertelde dat je niet kunt ontsnappen aan de aanmoediging die de Bijbel geeft om om te vasten, iets wat volgens hem in veel westerse kerken nauwelijks bestaat. Als er een probleem is of als God wordt gezocht, zullen Afrikaanse kerken vasten. Zo werd bijvoorbeeld een oecumenisch initiatief voor eenheid in Nigeria vorig jaar ondersteund door 40 dagen vasten.'

Geloof en positiviteit
Volgens de journalist hebben Afrikaanse christenen vaak een positieve en optimistische kijk, gekoppeld aan het geloof dat God elke moeilijke situatie ten goede kan veranderen. 'Agu merkte op dat Afrikanen altijd vol hoop zijn dat God elke omstandigheid, hoe negatief en moeilijk ook, kan veranderen. Hij gaf aan dat Afrikanen Gods Woord aannemen en daar volledig op vertrouwen. Iets wat hen volgens Agu karakteriseert. 

Eenvoud
Een laatste gewoonte die we volgens Tomlinson van Afrikaanse christenen kunnen leren is het hebben van eenvoud. 'Het is een negatieve stereotypering om Afrika te zien als een plaats van armoede: er zijn rijke Afrikanen, en sommige delen van hun economieën doen het goed. Maar het is eerlijk om te zeggen dat er meer geld rondgaat in de westerse ontwikkelde landen. Zou dit een reden kunnen zijn voor onze relatieve geestelijke droogte? Misschien moet de westerse kerk meer nederigheid tonen en beter luisteren naar onze Afrikaanse broeders en zusters, en hoe zij hun geloof praktiseren?', stelt Tomlinson ten slotte.