Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Het is net kerst geweest, maar Annemarieke Graveland en dr. Piet van Midden zijn in hun gezamenlijke zoektocht door de Bijbel aangekomen bij het lijdensverhaal. Afgelopen maandag schreef Annemarieke een ontroerende column over 'mijn Jezus' aan de hand van Matteüs 27. Vandaag reageert dr. Piet van Midden door onder meer het verschil tussen de mannen en de vrouwen die Jezus volgen te benadrukken.
Vreemd idee: na deze nog één column over een heel kort hoofdstuk en dan gaan we weer uit elkaar. Maar eerst nog dat lange hoofdstuk 27, dat begint met de dood van Judas. Wij maken van Judas altijd een judas. Maar in het evangelie is iets heel anders aan de hand. Daarvoor moeten we even terug naar het laatste Avondmaal. Daar beloven de leerlingen dat ze desnoods met Jezus willen sterven. Maar als het puntje bij het paaltje komt, sterven ze niet, ze vluchten. Er is één uitzondering: Judas. Hij sterft met Jezus. Niet op de manier van een martelaar. Hij verhangt zich. Er vallen twee doden te betreuren op de Goede Vrijdag: een die sterft vanwege zichzelf en een die sterft vanwege al die anderen.