Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Een lege parkeerplaats, weinig fietsen en heel veel lege kerkbanken. Mariëtte Midavaine werd geraakt door dit haast surrealistische beeld toen ze gisterochtend van haar fiets afstapte bij het kerkgebouw. Ze kon echter wel gewoon naar kerk. Andere christenen beleefden de dienst(en) van zondag weer op een totaal andere manier. CIP.nl sprak met verschillende christenen over de bijzondere wijze waarop zij met broeders en zusters bij elkaar kwamen.
“God maakte het mogelijk dat we, zij het in afgeslankte vorm, toch naar de kerk konden gaan”, vertelt Mariëtte, lid van de hersteld hervormde gemeente in Goes. “We zijn erbij bepaald dat dit niet vanzelfsprekend is, het zou zomaar de laatste keer kunnen zijn. Voor ons is het misschien crisistijd maar als we dat in het licht zien van het lijden van Hem, wat stelt het dan voor? De kerkdiensten zijn plaatsen waar Zijn woord open gaat en gepreekt mag worden. Wat is het dan fijn om als gelovigen juist in deze tijd elkaar daar te ontmoeten. Echter, de Heere is niet aan tijd of plaats gebonden en waar er twee of drie in Zijn naam vergaderd zijn, is Hij in het midden!”
A. Keurhorst vindt het belangrijk om “juist in deze moeilijke tijd van crisis elkaar op te zoeken, te bemoedigen en te vertroosten.” Hij was zondag bij een samenkomst in Amsterdam. “Gisteren ervoeren wij de verbondenheid met elkaar en met de kerk wereldwijd in het bijzonder. Tegelijkertijd beseften wij dat er veel reden is om God te danken en te loven voor Zijn zegeningen. De voorganger herinnerde ons eraan dat ook een onzichtbaar virus moet buigen voor God en juist nu de afhankelijkheid van onze Schepper zichtbaar wordt. Door niet samen te komen met meer dan 100 mensen onderwierpen we ons aan het gezag van de overheid, zoals God ons opdraagt.”