Grafsteen
Voor het graf ligt een grote steen. Over een dergelijke grafsteen lezen we ook in de geschiedenis over de opstanding van de Heere Jezus. De vrouwen beseften dat ze zelf niet in staat waren om de steen voor het graf weg te halen (Mark. 16:3-4).

Je hebt inderdaad een paar stevige mannen nodig om de grote steen in beweging te zetten. Dat was natuurlijk ook de bedoeling. Men wilde voorkomen dat grafrovers of ongedierte zomaar het graf binnen zouden kunnen gaan.

Het graf is uitgehouwen uit de rots; net als het graf van Jozef van Arimathea waarin de Heere Jezus is begraven (Mark. 15:46). Dit graf was waarschijnlijk van een rijke familie. Aan de binnenkant zie je namelijk nog steeds prachtige versieringen.

Kittel
Wanneer je het graf binnengaat, zie je links en rechts de plaatsen waar de lichamen van de overleden personen konden worden neergelegd. Zij werden vaak gewikkeld in witte linnen doeken (vgl. Mark. 15:46).

Ook tegenwoordig nog worden veel religieuze Joodse mensen in een witte linnen doek begraven. Dat witte lijkgewaad ligt in hun kledingkast. Omdat het in de Joodse traditie gebruikelijk is dat iemand binnen 24 uur wordt begraven, is het praktisch dat je doodsgewaad (Joden noemen het een ‘kittel’) al klaarligt.

De kittel wordt door sommige Joden ook gedragen op Grote Verzoendag. Dan is het een indrukwekkend teken van berouw en vernedering voor God.

Bekijk de video van De Verkenners:

Nieuw graf
In de grafkamer van dit graf zijn in totaal zes nissen waar personen konden worden neergelegd. Dit betekent niet dat het graf na zes begrafenissen vol was. Het was gebruikelijk dat na ongeveer een jaar de beenderen van de overleden persoon voorzichtig werden verzameld, zodat er ruimte ontstond om iemand anders in het graf te leggen.

Over het graf van Jozef van Arimathea, waarin de Heere Jezus is begraven, lezen we trouwens dat het een nieuw graf was (Joh. 19:41). Dit betekent dat er nog nooit eerder iemand in begraven was. De Heere Jezus was kortom de eerste persoon die voorzichtig in dat graf werd gelegd.

Beenderenkistje
Wat gebeurde er met de verzamelde beenderen van een overleden persoon? Dat verschilt. Heel vroeger werden de beenderen vaak in een aparte beenderenkamer gelegd. Die beenderenkamer was onderdeel van het graf. Daar lagen ook de beenderen van mensen die eerder gestorven waren. Hier komt de Bijbelse uitdrukking ‘verzameld tot zijn vaderen’ vandaan (zie bijv. 2 Kon. 22:20).

In de tijd van de Heere Jezus werden de beenderen ook wel bewaard in een ossuarium, een speciaal beenderenkistje. In een aparte ruimte van het graf zie je ook enkele beenderenkistjes.

Soms werd op een beenderenkistje gegraveerd wiens beenderen zich erin bevinden. Dat is natuurlijk erg interessant voor archeologen. In het Israel Museum in Jeruzalem staat bijvoorbeeld een rijkversierd ossuarium met daarop de naam: ‘Jozef, zoon van Kajafas’. Dat zou zomaar het beenderenkistje kunnen zijn van de zoon van de hogepriester Kajafas.

Lazarus
In het Johannes-evangelie staat de geschiedenis beschreven van de opstanding van Lazarus (Joh. 11:1-46). Lazarus was een vriend van de Heere Jezus. De Heere Jezus kon niet bij zijn begrafenis zijn. Hij wachtte zelfs nog enkele dagen voordat hij de verdrietige zussen van Lazarus opzocht. Het duurde uiteindelijk vier dagen, zo staat er in het Johannes-evangelie, voordat de Heere Jezus in Bethanië was (Joh. 11:39).

Waarom laat de Heere Jezus zolang op Zich wachten? En waarom schrijft Johannes dat zo precies op? Daar is een hele goede reden voor. In een hele oude Joodse tekst (Qumran-rol 4Q521) lezen we dat de ware Messias vier wonderen zal doen:

1. Hij geneest een blindgeborene.
2. Hij geneest een melaatse.
3. Hij werpt een stomme demon uit.
4. Hij wekt iemand op uit de dood na vier dagen.

Je begrijpt wel Wie al deze wonderen heeft verricht. Inderdaad, de Heere Jezus is de door God beloofde Verlosser, de Messias! En ook Zelf is Hij opgestaan uit de dood. Daarom geldt ook voor jou, mits je bij Hem hoort: ‘Nu jaagt de dood geen angst meer aan!’

Deze informatie is afkomstig uit het informatieblad dat hoort bij deze video van De Verkenners. Klik hier voor meer informatie. De Verkenners is een gezamenlijk initiatief van Steunfonds Israël / Isaac da Costa, Stichting Steun Messiasbelijdende Joden en het Centrum voor Israëlstudies.