Moeten we blij zijn met snelgroeiende megakerken? Dr. Teun van der Leer antwoordt
Er wordt soms ten onrechte een rooskleurig beeld geschetst van megakerken, zo maakte de bekende voorganger Tim Keller onlangs duidelijk. In hoeverre sluit het fenomeen ‘megakerk’ nog aan bij deze tijd en waarom gaat het te vaak mis? Baptistenpredikant dr. Teun van der Leer ging hierover in gesprek in de CIP Podcast.
“Iedereen is het erover eens dat kwaliteit boven kwantiteit gaat, maar het is ook wat goedkoop om ze tegenover elkaar te zetten”, stelt Van der Leer. “Denk aan Willow Creek, waar in de loop der jaren ook het nodige is misgegaan (voorganger Bill Hybels stapte in 2018 op na grensoverschrijdend seksueel gedrag, red.). Maar ze zijn jarenlang tot grote zegen geweest voor veel kerken in de wereld. Dat geldt voor meer megakerken, waardoor veel mensen tot geloof zijn gekomen. De kwaliteit van gemeenschap kan ook in megakerken tot uiting komen als dat goed wordt georganiseerd via netwerken en kringen.
Het probleem is dan ook niet de megakerk, maar het leiderschap. Ondernemende voorgangers kunnen een eigen kerk beginnen die in no-time uitgroeit tot een megagrote geloofsgemeenschap. Maar vaak is er sprake van een omgekeerde piramide met een te smalle basis die omver kan kieperen, vanwege een gebrek aan checks en balances. Dat is een groter probleem van megakerken dan het feit dat ze groot zijn.”
Beluister het volledige fragment vanaf minuut 29:05
Praatmee