Christelijke feestdagen?
Met de opening van het kerkelijk jaar is ook het seizoen van de ‘christelijke’ feestdagen weer aangebroken. Kerstfeest, Goede Vrijdag, Pasen, Hemelvaartsdag, Pinksteren; ze komen er weer aan.
Er zijn christenen die van mening zijn dat je je aan deze dagen móet houden, dat je die feestdagen móet vieren. Zo niet, dan sta je buiten de kring van gelovigen. Hoe simpel kan geloven in de optiek van sommigen toch zijn!
Met betrekking tot de ‘christelijke’ feestdagen is het goed onszelf drie vragen te stellen. Een goede preek bestaat ook uit drie punten, nietwaar?
1. Werd het feest ook in Bijbelse tijden gevierd?
2. Staat in het Nieuwe Testament een opdracht of verzoek om deze feesten te vieren?
3. Wie gaf opdracht om deze feesten te vieren?
Niet één van de feest- en gedenkdagen, zoals hiervoor genoemd, kan ik in mijn Bijbel terugvinden; dus ook niet de viering ervan. Hooooo…., zegt u misschien. ‘Wat denk je van het Pesach feest!’ Ik snap het, maar dat is een Joods feest en dat heeft niets, maar dan ook he-le-maal niets te maken met Pasen, zoals wij dat kennen.
Nergens in mijn Bijbel vind ik van Godswege een opdracht of verzoek om ‘christelijke’ feestdagen te vieren. Nee, het ‘houden van dagen’ is ‘schaduwachtig’ en hoort bij de Oudtestamentische bedeling.
Zie ook Kolossenzen 2:16
Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat, dingen, die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest, terwijl de werkelijkheid van Christus is.
De eerste twee vragen zijn dus snel beantwoord.
Blijft vraag drie over: ‘Wie gaf opdracht om de ‘christelijke’ feesten te vieren?’ Voor de beantwoording hiervan zullen we bronnen buiten de Bijbel moeten raadplegen. Via internet is dat ‘een fluitje van een cent’.
Het vieren van bijvoorbeeld Kerst is geen opdracht van de Heere Jezus, maar een bedenksel van mensen; de bekende keizer Constantijn de Grote en zijn kornuiten in de 4e eeuw na Christus.
Constantijn en de zijnen hadden besloten dat de integratie van heidenen, die het zonnewendefeest op 25 december vierden, in het christendom soepel moest verlopen. Daarom werd in een officiële vergadering vastgesteld dat de geboortedag, van de godenzoon Tammuz op 25 december, ook de geboortedag van de Zoon van God zou worden!
Aldus werd bepaald dat de verjaardagen van de Zoon van het Licht en de zoon van het duister op één en dezelfde dag gevierd zouden worden…
Hoe zouden wij het vinden als in een 'kerkelijke vergadering' besloten werd dat uw of mijn verjaardag voortaan gevierd zou worden op de geboortedag van een aardse dictator of massamoordenaar?
En onze Heere Jezus? Hij is helemaal niet in december geboren! Het Kerstfeest is slechts een voortzetting c.q. omzetting van het Germaans heidense zonnewendefeest. Gecompleteerd met een boom waarvan de Heere God, bij monde van Jeremia, zegt dat de Israëlieten en daarmee ook wij, niet moeten wennen aan de gebruiken van de heidenen!
Jeremia spreekt over een boom die iedere vergelijking met de kerstboom kan doorstaan. En wij, christenen van de 21e eeuw, slepen het ding onze huizen en kerken binnen, zingen er zoetige liedjes bij over ‘een kindeke dat leit in de kou' en 'ziet eens hoe alle zijn ledekens beven’. Ondertussen kijken we zo nu en dan naar buiten om te zien of het al sneeuwt, want dat hoort er bij, en kaarsjes. Maar vooral veel sneeuw zo ‘midden in de winternacht’ toen de hemel openging. Een romantische sfeer is onontbeerlijk tijdens de viering.
Nu kunt u natuurlijk aanvoeren dat het om ons hart gaat en niet om uiterlijkheden. Dat onze gedachten niet uitgaan naar Tammuz of het zonnewendefeest, maar naar de Heere Jezus als we Kerst vieren. Echter, het gaat er niet om wat één en ander voor ons betekent, maar wat het voor Hem betekent!
Wanneer we deze, zogenaamd ‘christlijke’ feesten wèl willen vieren, achten wij menselijke tradities dan niet hoger dan het Woord van God?
Als wij de Heere God willen dienen, volgen en eren, zullen we dat moeten doen op een manier die Hij van ons vraagt.
Wat is er nou toch zo moeilijk aan de opdracht van onze Heere Jezus: ‘Breek het brood en drink van de wijn zo vaak als u samenkomt’. En toch vieren christenen kennelijk liever het Germaanse lichtfeest en de verjaardag van Tammuz, dan dat ze aan de opdracht van hun Redder voldoen, zo vaak als ze samenkomen.
Is het niet zo dat wij met het vieren van kerst onze Heere herinneren aan heidense feesten? Raakt dat ons? Doet dat ons verdriet? Bekijk ook onderstaande video:
Bovenstaande column van schrijver Willem Lingeman verscheen in zijn recente boek 'Gelovigen | Gespiegeldt'. Klik hier voor meer informatie over het boek en om de uitgave te bestellen.
Praatmee