Een boodschap aan prikweigeraars: heroverweeg je standpunt

In Nederland wordt verplicht vaccineren eigenlijk niet als optie gezien. Verplicht vaccineren in de zin van ‘Je moet je laten vaccineren of je krijgt met strafrechtelijke gevolgen te maken’. En ik ben blij dat dit zo is. Er moet ruimte blijven voor gewetensbezwaarden.

Het is wel waarschijnlijk dat de keuze om niet te vaccineren gevolgen gaat hebben voor participatie aan bepaalde zaken. Werk je beroepsmatig met hele kwetsbare mensen, dan is het niet ondenkbaar dat vaccinatie daarvoor als voorwaarde gesteld gaat worden. In bepaalde landen is dat al zo of wordt het overwogen. En er zijn landen die overwegen (of al besloten hebben) om alleen gevaccineerde toeristen toe te laten. Reizen zonder vaccin zal dus ook lastiger worden.

Dit is geen beperking van je vrijheid als ongevaccineerde. Dit is het gevolg van het gebruik maken van je vrijheid om je niet te laten vaccineren. Die vrijheid moet beschermd worden. Maar de overheid moet de vrijheid om de prik te weigeren, in balans brengen met haar andere verantwoordelijkheden. En dat is onder andere de verantwoordelijkheid om haar burgers, en dan met name de zwakken, te beschermen tegen de mogelijke gevolgen van de keuzevrijheid van de prikweigeraars.

Die ‘mogelijke gevolgen’ worden steeds beter zichtbaar. Het is nu duidelijk dat een enorm percentage van de covidpatiënten in Nederlandse ziekenhuizen niet of niet volledig gevaccineerd is. De cijfers uit het Verenigd Koninkrijk, Australië en de Verenigde Staten laten een vergelijkbaar beeld zien. Kortom, de coronadruk die ziekenhuizen ervaren zou voor het grootste deel te voorkomen zijn door vaccinatie.

En dat brengt een andere ethische kwestie op tafel. De winter staat voor de deur, de scholen zijn begonnen en ziekenhuisopnames zijn nu veel hoger dan vorig jaar aan het eind van de zomer. Het is te verwachten dat de ziekenhuizen een pittige winter gaan krijgen en dat de reguliere zorg er weer onder zal gaan lijden. In Amerika is het in sommige staten nu al zo dat mensen doodgaan aan acute, maar normaal gesproken niet dodelijke aandoeningen, omdat er in de wijde omtrek geen ziekenhuisbed voor ze beschikbaar is. De ziekenhuizen liggen in veel steden vol met ongevaccineerde coronapatiënten. Artsen daar schrijven blogs over hoe moeilijk ze het soms vinden om zieke prikweigeraars met liefde te verzorgen. Deels omdat het hun eigen verantwoordelijkheid is dat ze zo ziek zijn, maar ook omdat ze onnodig bedden bezet houden die anderen dringend nodig hebben.

Ik pleit er in geen geval voor om ongevaccineerde coronapatiënten dan maar niet meer op te nemen als de ziekenhuizen te vol worden. Alle zieken moet je helpen. Punt. Waar ik wel voor wil pleiten is dat prikweigeraars hun standpunten in het licht van de laatste ontwikkelingen blijven heroverwegen. Er zijn genoeg mensen die het gewoon niet zo nodig vinden voor henzelf, maar geen gewetensbezwaar hebben tegen een prik. In zo’n geval lijkt het me het beste om je wel te laten vaccineren. Want mocht je toch ernstig ziek worden van corona (wat niet uit te sluiten is), dan draag je bij aan de onnodige (over)belasting van de zorg en bezet je een bed waar iemand anders misschien dringend op wacht.

Wat de gewetensbezwaarden betreft, daar heb ik een moeilijke vraag voor. We hebben nu gezien dat de zorgcapaciteit grenzen heeft. Ben je bereid zelf de last van je eigen gewetensvrijheid te dragen, en je niet op te laten nemen bij een ernstige coronabesmetting als je ziekte samenvalt met een tekort aan bedden? Zodat anderen die zorg nodig hebben niet de prijs betalen voor jouw gewetensvrijheid? Zo niet, dan lijkt het me christelijker om je toch te laten vaccineren.

Bovenstaand artikel verscheen eerder op Zaut.org, een initiatief om een christelijk, actueel, profetisch en nuchter geluid te laten horen in Nederland. Klik hier om de website te bezoeken.

Deel dit artikel op: