Jarenlang werkte Tim de Jong in de levensmiddelensector. Tegen alle verwachtingen in keerde hij recent terug in zijn oude vak. Na een bijzondere periode van roeping en zending, ging er veel anders dan gedacht. "In september van 2014 werden we aangenomen bij de ZGG. Een jaar later volgde de uitzending door ds. B. van der Heiden vanuit de gereformeerde gemeente te Alblasserdam.”

Het jaar van voorbereiding werd goed besteed. Tim ging een aantal keren voor in samenkomsten van evangelisatiepost ‘De Gouwstraat’, een initiatief van de Gereformeerde Gemeenten.

Ondertussen volgde hij vakken zoals Oude Testament, Nieuwe Testament en Bijbelkunde bij de CGO (Cursus Godsdienst Onderwijs). Daarnaast kreeg hij les van diverse predikanten – zoals van ds. Terlouw en ds. Schipper – over pastoraat en exegese. Ook kregen ze als echtpaar lessen over cultuur in het kader van zending.

Overtuiging
Het echtpaar De Jong ging niet uit romantische overwegingen naar Albanië. Tim: "Wat ik belangrijk vind om te benadrukken is dat we niet naar Albanië gingen omdat we altijd al feeling hadden met zending. Vanuit romantiek. Nee, wij gingen vanuit de sterke overtuiging dat de Heere mij de last van een onbekend land op de schouders legde.

Ik heb ervaren dat ik ben geroepen en uitgestoten door de Heere. Dat was de beweegreden. De Heere maakte het nood. Hij baande een weg naar Albanië door de prediking en Zijn Woord.”

Ze ervoeren samen dat de Heere alles gaf wat nodig was. Adriana: "Tijdens de opleiding zagen we dat de Heere alles deed meewerken ten goede. We zijn financieel geholpen. Je weet dat het moeilijk wordt in het eerste jaar, maar we hadden verwachting.”

Taalstudie
Samen met hun vijf kinderen vertrokken ze in het najaar van 2015 naar Albanië. Tim: "Als je door de douanepoort gaat, weet je: niets meer wordt zoals het was. Je begint helemaal opnieuw.”

Adriana. "Na een vlucht van zo’n tweeëneenhalf tot drie uur kwamen we aan. Het team stond te wachten. We leefden nog op de uitzenddienst. De eerste paar weken waren leuk. Alles was nieuw. We vonden het land mooi.”

De taalstudie begon. "Dat ging in het begin eigenlijk best aardig. Als je van één tot tien kunt tellen, ben je eigenlijk al heel trots.”

Voor Tim wordt het al snel lastig: "Na drie, vier maanden kreeg ik moeite met de taal. Er is een bekende curve, daar word je op voorbereid door de zending, die vergelijkbaar is met een huwelijk. De eerste tijd ben je lief voor elkaar, maar na een paar maanden leer je elkaars mindere kanten kennen. Dat geldt ook voor een land. Je gaat door een cultuurshock heen.”

Adriana herinnert zich dat ze sneller door de taalstudie heen ging dan haar man. Al snel krijgen ze afzonderlijk les.

Harde grond
Tepelenë, dat was de plaats waar de Heere hen een plaats gaf in Zijn wijngaard. Tim: "Na een jaar taalstudie verhuisden we naar het zuiden. De zendingspost waar eerder de familie Otte werkte. Een klein stadje, met zo’n elfduizend mensen. In Tirana waar we de taalstudie deden en vertelden dat we naar Tepelenë gingen, zei men: ‘De grond is daar wel hard’. Men had het communisme meegemaakt, daarna een piramidespel dat slecht afliep. Het geloof was er uitgeslagen.”

Adriana: "In het zuiden was dit erger dan in het noorden.”

Tim is een man van relaties. Dat blijkt ook in het zendingswerk. "Ondanks de moeite met de taal gaf de Heere ontzettend veel contacten. Als ik de hele dag in koffiegelegenheden zou zitten om gesprekken te voeren, dan kon dat. We zijn begonnen met diensten op zondag, de jongensclub en de meisjesclub. Ondertussen zetten we de taalstudie voort. Want taal is een belangrijke sleutel. Je wilt met de mensen kunnen communiceren.”

Adriana herinnert zich dat Tim het in die periode moeilijk had. "Hij zei: ‘Ik weet niet of ik de taal ga trekken’.”

Tim: "Het Albanees is heel veranderlijk. Mannelijke en vrouwelijke vormen, bepaalde en onbepaalde woorden, bij elke werkvorm verandert dat. De uitspraak ging wel, maar verstaan wat mensen zeiden vond ik moeilijk.”

Het volledige verhaal is te lezen in de Gezinsgids.