Herman van Wijngaarden (foto) heeft er als christelijke homoseksueel voor gekozen om celibatair te leven. Hij geeft advies. "Ik ken je natuurlijk niet, maar als bovenstaande eerlijke vragen zijn, weet ik zeker dat je niet ver weg van God bent", antwoordt Herman. "Of in ieder geval niet verder weg dan andere mensen uit jouw gemeente. De hele gemeente bestaat uit mensen die het van Gods genade moeten hebben."

Hij maakt duidelijk "dat homoseksuele gevoelens op zich niet zondig zijn. "Zelf geloof ik dat ze net zo min zondig zijn als dat het zondig is om bijvoorbeeld dyslectisch te zijn of om te stotteren. Je zou het liever anders willen en het is niet zoals God het bedoeld heeft (het is gebrokenheid). Maar zoals een stotteraar vanwege zijn stotteren geen grotere zondaar is dan anderen, is iemand die homoseksuele gevoelens ervaart, daarmee geen grotere zondaar dan anderen. Of anders gezegd: je homoseksuele gevoelens op zich plaatsen je niet op grotere afstand van God."

"Een belangrijke verantwoordelijkheid die je hebt als christen die God gehoorzaam wil zijn (ik hoop dat dat voor jou geldt) is dat je niet zondigt met je homoseksuele gevoelens", vervolgt Herman. "Dé grens is wat dat betreft heel duidelijk. Het is de grens die de Heere Jezus in Mattheüs 5:28 aanwijst, niet alleen voor hetero’s maar ook voor homo’s. Buiten het huwelijk geldt voor iedereen dat wie een ander aanziet om te begeren, in zijn hart al overspel heeft gepleegd."

De oprichter van stichting Hart van Homo's raadt de vragensteller aan om met iemand in zijn directe omgeving hierover door te praten: een docent, een vertrouwenspersoon, een jeugdleider of de eigen predikant. "Van de meeste jongeren die ik bij Hart van Homo’s spreek, hoor ik dat het uiteindelijk heel erg meeviel. Ik zit er nu over na te denken, maar ik kan op dit moment niemand bedenken die erom is afgewezen (ook al reageerde bijvoorbeeld de ene predikant wel beter dan de andere...). Je kunt hoe dan ook altijd terecht bij Hart van Homo’s."