"Elke kerkenraad is autonoom, dat wil zeggen dat de kerkenraad zelfstandige beslissingen kan nemen", antwoordt N. J. Tjeerds, ouderling binnen de Gereformeerde Gemeenten. Hij voegt toe dat het binnen dit kerkverband niet gebruikelijk is om ritmisch te zingen. "Voordat ik verder ga, wil ik opmerken, dat ritmisch zingen eerbiedig kan zijn, terwijl niet-ritmisch oneerbiedig kan zijn. Onze kerkdiensten kenmerken zich door het centraal staan van de Woordverkondiging, waarbij op eerbiedige wijze een aantal Psalmen gezongen worden. Het wordt vaak zo geformuleerd: opdat alle dingen met orde en met stichting zullen geschieden.

In de tijd van Calvijn werd er ritmisch gezongen, maar vanaf het invoeren van de berijming van Petrus Datheen niet meer", vervolgt de ouderling. "Die berijming werd namelijk niet gemakkelijk gezongen. Zo is het gekomen dat er sinds 1566 niet meer ritmisch werd gezongen. Binnen de Gereformeerde Gemeenten (en in meerdere kerkverbanden) is hier overeenstemming over." Tjeerds voegt toe dat de Gereformeerde Gemeenten waarde hecthen aan afspraken die op synodale vergaderingen gemaakt zijn. "Van kerkenraden wordt verwacht dat ze zich aan die afspraken houden om onderling de eenheid te bevorderen en te bewaken."

"Stel dat een van de gemeenten wel ritmisch gaat zingen, dan laat men een gewoonte los en dan zet men zich op een aparte plaats. Dat geeft onnodig veel onrust. Denk ook aan mensen die verhuizen en in een andere gemeente gaan kerken. Dat levert vervreemding op! Laten we daarvoor waken."