Vooral Chin State, een van de weinige regio’s met een christelijke meerderheid, is zwaar getroffen. Hele dorpen zijn weggevaagd, en gebedshuizen liggen in puin. 'Het leger past een ‘verschroeide aarde’-strategie toe', stelt CSW, 'waarbij dorpen worden gebombardeerd en bewoners gedwongen op de vlucht slaan.'

In sommige gebieden plunderen soldaten kerken, leggen ze landmijnen in de buurt en gebruiken ze kerkgebouwen als legerbases. Zelfs in steden als Yangon zijn huisgemeenten verboden. Sinds 2023 moeten kerken er wekelijkse aanwezigheidslijsten en samenkomstschema’s overhandigen aan de politie.

Niet alleen christenen worden getroffen. Ook boeddhistische kloosters, moskeeën en Rohingya-moslims zijn doelwit. De militaire junta gebruikt sinds februari 2024 de nieuwe dienstplichtwet om Rohingya’s gedwongen te rekruteren. Volgens CSW worden zij ingezet als menselijke schilden in conflictgebieden.

Na de zware aardbeving van maart (7,7 op de schaal van Richter) kregen christelijke en islamitische gemeenschappen bovendien te maken met discriminatie bij de wederopbouw. De overheid in Mandalay stond herstel van kerken en moskeeën alleen toe 'in originele vorm en afmetingen'. Voor boeddhistische tempels gold deze beperking niet, waardoor veel kerken nog steeds in verval verkeren.

Tegelijk presenteert legerleider Min Aung Hlaing zich als beschermer van het boeddhisme. Met steun van nationalistische milities worden christenen en moslims neergezet als 'buitenlandse vijanden'. Volgens CSW is dit onderdeel van de zogenoemde 'Four Cuts'-strategie, bedoeld om lokale netwerken van hulp en solidariteit te verzwakken.

CSW-oprichter Mervyn Thomas spreekt van een situatie die “om dringende internationale actie schreeuwt”. Hij roept op tot een einde aan luchtaanvallen op burgerdoelen en tot intrekking van de dienstplichtwet, “die wordt gebruikt als instrument van vervolging en om de burgeroorlog aan te wakkeren.”

Thomas pleit verder voor gerichte sancties op de levering van vliegtuigbrandstof aan het leger, en voor humanitaire hulp die “rechtstreeks via lokale kerken en maatschappelijke organisaties” wordt verleend, zonder tussenkomst van de junta. Ook moeten landen volgens hem internationale rechtszaken steunen om de aanvallen op kerken als oorlogsmisdrijven en misdaden tegen de menselijkheid te onderzoeken.

“Terwijl christenen wereldwijd bidden voor de vervolgde kerk", zegt Thomas, “staan gelovigen in Myanmar nog altijd onder brute druk. De bewuste aanvallen op kerken en voorgangers zijn een aanval op het geloof zelf.”