Laten we eens kijken naar een vers in Romeinen 6, waarvan ik denk dat het in een notendop het essentiële verschil tussen het Oude Verbond en het Nieuwe Verbond weergeeft. We lezen daar in Romeinen 6, vers 14: 'Want de zonde zal over u niet heersen. U bent namelijk niet onder de wet, maar onder de genade.' Het woord 'wet' hier symboliseert het Oude Verbond en Gods overeenkomst met Israël, en de bepalingen en voorwaarden van dat verbond zijn allemaal opgenomen in dat ene woord, 'wet'. En genade, vat Gods nieuwe overeenkomst, door de Here Jezus Christus en alle bepalingen en voorwaarden daarvan, in één woord samen. En hier staat, dat je óf onder de wet óf onder de genade bent.

En het bewijs hiervan is, dat als je niet onder de wet maar onder de genade bent, dan kan de zonde niet meester over je zijn. We kunnen het ook anders te zeggen: dat aan de andere kant, als je niet onder de genade, maar onder de wet bent, dan is de zonde meester over jou. Dus uiteindelijk is de manier waarop we kunnen ontdekken of we onder de wet of onder de genade zijn, niet door te testen of we wettisch zijn in relatie tot een heleboel regels en voorschriften, maar aan de andere kant, door een veel diepere test: is de zonde meester over jou? Of ben jij meester over de zonde?

Dit is een hele belangrijke vraag, omdat veel mensen niet het verschil begrijpen tussen waar Jezus voor is gekomen om te geven en dat wat Mozes kwam brengen onder het Oude Verbond. Als ik je nu een eenvoudige vraag zou stellen: wie is groter, Mozes, of onze Heer Jezus Christus? Dat is duidelijk, Moses is een dienaar en de Heere Jezus is de meester. Het is zo duidelijk dat Jezus veel groter is dan Mozes.

Laat me je nu vertellen, omdat je dit goed begrijpt, dat het verbond of overeenkomst dat God sloot met Israël, door Mozes, inferieur* is aan het Nieuwe Verbond dat God bemiddelde door Jezus, zoals Mozes minder is dan Jezus. Het gevolg is dat als Mozes en de wet de mensen in het Oude Testament naar een bepaalde standaard van leven zou kunnen brengen, dat Jezus en het Nieuwe Verbond in staat moeten zijn om waarnaar te brengen - naar een hoger niveau of een gelijkwaardig niveau? Natuurlijk, zult u zeggen dat het een bepaalde standaard moet zijn. Het zou zoiets zij al het vergelijken met lopen en vliegen; een fiets en een vliegtuig. Ik bedoel, er is een groot verschil tussen de fiets en het vliegtuig, met de snelheid en het vermogen om van plaats tot plaats te gaan. En als je een fiets en een vliegtuig kunt vergelijken, dan zie je het verschil tussen het Oude Verbond en het Nieuwe Verbond. Het Oude Verbond kan jou ook van de ene plaats naar de andere brengen, zoals een fiets kan. En het Nieuwe Verbond brengt je van de ene plaats naar de andere zoals een vliegtuig dat kan, maar er is een wereld van verschil tussen die twee.

Het Oude Verbond kan een mens tot een bepaald punt in gemeenschap met God brengen, maar niet verder dan dat niveau. En in het Oude Testament werd dit door God geïllustreerd door een dik gordijn in de tabernakel tussen het heilige en het heilige der heiligen. En God zei tegen de Israëlieten "Niemand kan in dit heilige der heiligen komen, deze sluier blokkeert dat. Je kunt tot zo ver, maar niet verder komen ". En weet je, achter die sluier, woonde God Zelf in die tempel – die Oud Testamentische tempel. En niemand kon daar naartoe te gaan. Zelfs de hogepriester kon er slechts een keer per jaar binnen gaan, en dat was slechts symbolisch. Maar niemand kon er binnen gaan, wanneer men maar wilde. Maar toen Jezus op Golgotha stierf, scheurde die sluier. Hij is gescheurd van boven naar beneden, waaruit blijkt dat de weg naar Gods aanwezigheid nu open is. Dus nu vraag ik je, nu het voorhangsel gescheurd is en de weg naar het heilige der heiligen, in Gods tegenwoordigheid, geopend is, zou onze levensstandaard dan hoger of lager moeten zijn dan die van de mensen in het Oude Testament? Het antwoord is duidelijk. Indien men zonder persoonlijke gemeenschap met God, met alleen de wet, naar een bepaalde standaard van leven kon komen, hoeveel hoger zou de standaard van leven moeten zijn als we in gemeenschap met God Zelf komen, achter dat gescheurde voorhangsel? En toch lijken, vele, vele christenen dit niet begrepen te hebben.

Bijvoorbeeld, waarom ontdekken we of horen we soms van christenen die in verschrikkelijke zonden vallen? Kun je je Elia of Johannes de Doper voorstellen die vrouwen of geld achterna lopen? En toch, hadden ze niet de genade; ze hadden niet die de open toegang tot het heilige der heiligen, zoals wij die hebben; en zonder dat, kwamen ze tot zo'n leven. Hoeveel meer kunnen wij bereiken als we alleen geloof zouden hebben en opstaan om onze voorrechten onder het Nieuwe Verbond toe te eigenen?

Dat is wat Paulus hier zegt: zonde zal geen meester over u zijn, want gij zijt niet onder de wet maar onder de genade. In Mattheüs 11:11 zegt Jezus dat de grootste mens tot op die dag geboren Johannes de Doper was (natuurlijk afgezien van Zichzelf, Hij werd niet geboren uit een menselijke vader, dus Jezus zelf uitgesloten, maar onder alle anderen, was Johannes de Doper de grootste), en toen ging Jezus verder door te zeggen, maar toch is hij die de minste is in het Koninkrijk van de Hemel - in Gods koninkrijk - zelfs groter dan Johannes. Wat hij probeerde te zeggen was dat het hoogste niveau waarop de wet een mens zou kunnen brengen, nog steeds inferieur of minder was dan waar de genade de zwakste van Gods kinderen zou kunnen brengen. Dus het gaat hier niet om af en toe een gewone gelovige die tot een hogere levensstandaard dan Johannes de Doper stijgt. Gods wil is dat al Zijn kinderen die onder de genade komen tot een hoger niveau dan Johannes de Doper stijgen. Maar of ze daadwerkelijk dat leven zullen leven is iets heel anders. Maar de mogelijkheid is er als ze begrijpen en genade ontvangen, zoals God het ons, door onze Heer Jezus Christus aanbied.

Als we ‘genade’ met het woord 'barmhartigheid'** vergelijken – zoals we bijvoorbeeld in Hebreeën 4:16 lezen, waarin ons wordt verteld dat we met vrijmoedigheid mogen naderen tot de troon van de genade, opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip. - en zoals ik al in een eerdere studie vermeld heb, is er een verschil tussen 'barmhartigheid' en 'genade'.  

'Barmhartigheid' is in wezen een oudtestamentisch woord. Het is een woord dat je heel vaak leest in het Oude Testament - Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.

David spreekt er vaak over, en als gevolg van die genade, werd de zonde van de mensen in het Oude Testament bedekt en vergeven. Ze konden niet worden gereinigd, David kon alleen maar zeggen: 'Gezegend is de man van wie de zonde bedekt is'. Niemands zonden konden worden gereinigd totdat Jezus stierf aan het kruis van Golgotha. Maar ze konden worden bedekt, totdat Christus kwam. Ze werden vergeven. In de bekende psalm, Psalm 103, zei David: ‘Loof de HEERE, mijn ziel, en al wat in mij is, Zijn heilige Naam. Loof de HEERE, mijn ziel, en vergeet niet een van Zijn weldaden. Die al uw ongerechtigheid vergeeft'. Dat was genade, en ieder van ons heeft het ook nodig; we hebben barmhartigheid nodig, we hebben het nodig dat onze zonden worden vergeven. Maar er is iets meer dat we in het Nieuwe Verbond hebben,en dat is genade; dat is iets meer dan barmhartigheid; dat is iets om ons te helpen in de toekomst; iets om ons te helpen om de hartstochten in onze natuur te overwinnen. En er staat hier, dat we tot de troon van de genade kunnen komen en inde plaats waar wij barmhartigheid ontvangen, waar we genade kunnen vinden om ons te helpen in onze tijd van nood.

Wat is nu onze tijd van nood? Onze tijd van nood is wanneer we onder enorme druk staan van de lusten in ons vlees; enorme druk van de duivel om te zondigen. En op dat moment, als we in de verleiding komen om te vallen en te zondigen, zegt God mij dat genade me kan helpen; genade is hulp, hulp voor mijn behoefte, wat het ook is. Als mijn behoefte op dit moment is dat ik hulp nodig heb om een bepaalde zonde te overwinnen, dan staat er, dat genade mij kan helpen in mijn tijd van nood. Het is net als het beklimmen van een berg en ik sta op het punt om uit te glijden en te vallen. Als ik om hulp vraag, dan kan God mij opvangen en zorgen dat ik stevig blijf staan, zodat ik niet val.

Maar als ik niet om hulp vraag en ik worstel op mijn eigen kracht, dan glij ik uit en val ik en breek ik mijn botten. En dan vraag ik God om hulp, en een ambulance komt dan en haalt me op. Nu is dat ook helpen. Maar dat is genade; dat is nadat ik ben gevallen, dat God me ophaalt, me vergeeft, en me meeneemt naar een ziekenhuis, waar Hij me weer oplapt, en herstelt. En dat is de ervaring van veel christenen. Ze vallen, en ze vragen God om hulp. Maar is er geen betere manier? Die is er - genade om mij te helpen in mijn tijd van nood.

Waarom ga je dat de volgende keer niet doen, als je de druk van de verleiding zo sterk voelt dat je op het punt staat om te vallen? Probeer het uit en kijk of het werkt of niet. Je vraagt God op dat moment en zegt: 'Heer, ik ben niet in staat om dit te overwinnen, ik wil dat U me helpt. Geef me de genade om dit te overwinnen'. En je zult op dat moment zien, dat de genade komt om je er doorheen te leiden.

* Minder waarde heeft

** Barmhartigheid, goedertierenheid en genade, worden in het Nederlands vaak vertaald met genade