'Gebed is moeilijker dan ik dacht' en 'Ik zou meer tijd vrij moeten maken voor gebed'. Dit zijn opmerkingen die onder christenen regelmatig voorbij komen. Chuck Lawless, onderwijzer op het gebied van zending en evangelisatie, vroeg zich af waarom christenen worstelen met bidden. Hij stelde negen redenen samen, waarbij hij zich in het bijzonder richtte op kerkleiders.
1. We willen het allereerst zelf oplossen
"De meeste kerkleiders schakelen liever geen hulp in. In plaats daarvan lossen we liever zelf problemen op en gaan we zelf op zoek naar antwoorden. En inderdaad, van leiders wordt verwacht dat ze met oplossingen komen. Onze volharding en vasthoudendheid leidt er soms toe dat gebed het laatste redmiddel en de laatste optie is."
2. We hebben niet geleerd hoe we mogen bidden
"Kerken maken vaak dezelfde fouten: we vertellen gelovigen dat ze moeten bidden, maar leggen niet uit hoe ze dat kunnen doen. 'Je moet bidden!', verkondigen we. Wanneer we zeggen dat er gebeden moet worden, zonder uit te leggen hoe, zullen christenen vroeg of laat falen. Als kerkleiders eerlijk zouden zijn, moet worden toegegeven dat er op dit vlak nog veel is uit te leggen."
3. Gebed is meer een ritueel dan relatie
"Deze reden kan worden gelinkt aan de vorige reden," schrijft Lawless. "We weten dat we moeten bidden en dus gaan we er toch mee aan de slag, zelfs als we niet weten hoe. Het is niet de relatie met de levende Heer die ons hiertoe aanzet, maar een religieus ritueel. En rituelen leiden zelden tot een consistent en levendig gebedsleven."
4. Gebedsloosheid kunnen we verbergen
"Niemand in onze kerkelijke gemeente hoeft onze gebedsstrijd te kennen. We kunnen praten over gebed, onderwijs geven over gebed, schrijven over gebed en voorgaan in gebed, zonder dat de ander weet dat we in werkelijkheid nauwelijks tijd besteden aan gebed. Deze verborgenheid is een vijand van het gebedsleven."
5. We geloven eigenlijk niet dat gebed werkt
Lawless: "Het is vanzelfsprekend dat kerkleiders anderen onderwijzen over gebed. Er is geen kerkleider die zal zeggen dat bidden niet effectief is. Desondanks suggereert ons gebedsleven vaak iets anders. Soms bidden we helemaal niet. En als een gebed wordt verhoord, reageren we vaak heel verrast. Die verbaasde reactie toont aan dat we onvoldoende overtuigd zijn van de kracht van gebed."
6. We ervaren onvoldoende zwakke momenten
"De apostel Paulus leerde dat kracht zichtbaar wordt in zwakheid (
). Hij smeekte God om de doorn uit zijn vlees te verwijderen. Maar God had een doel met die doorn. Want op de zwakste momenten zou hij Gods kracht ervaren. In onze zwakheid leren we bidden, maar we zijn geneigd om zwakte te bestrijden."
7. We lezen de Bijbel op een eenzijdige manier
"Kerkleiders zijn vaak leerkrachten die informatie uit Gods Woord willen overdragen. Maar wanneer we de Bijbel op die manier benaderen, missen we de dialoog met God. Ons Bijbellezen - ook als we onderwijs over gebed voorbereiden - zou moeten leiden tot aanbidding, gehoorzaamheid, en een biddend gesprek met God."
8. We hebben hoop verloren
"Het gebeurt. Door omstandigheden kunnen kerkleiders de hoop op God verliezen," vervolgt de schrijver. "Dit kan komen door een kerkelijk conflict, strijd in de familie of gezondheidsproblemen. Onbeantwoorde gebeden kunnen leiden tot ontrouw, met gebedsloosheid tot gevolg."
9. We missen de focus op het gebedsleven van Jezus
"Ik ben een liefhebber van de vier evangeliƫn. Maar ik geef toe ze gelezen te hebben zonder Jezus' gebedsleven te bestuderen. Iemand daagde mij eens uit het evangelie van Lucas te lezen, met deze focus in het achterhoofd. Vervolgens is mijn gebedsleven nooit meer hetzelfde geweest."
"Mijn wens is dat u op eenzelfde manier door de Bijbel gaat en zult opmerken hoe Jezus bad. Bestudeer Zijn onderwijs en overdenk de stof. Wees een biddende christen," aldus voormalig kerkleider Lawless, die diverse conferenties leidde over geestelijke oorlogsvoering, gezonde kerkgroei, leiderschap, evangelisatie, discipelschap en gebed.
Praatmee