Wat een domme tegenstelling. Beste christen: sla linksaf voor een missionair leven, klim in de boom en leef in een hut voor het monastieke. Ga je links, let dan op, je zult je hele leven simpel worden van alle ongelovigen die ‘op je pad komen’ en die je steeds weer het evangelie moet verkondigen. Maar klim je de boom in, dan wacht je een saai leven, met jezelf, een paar broeders of zusters. Niet veel aan, wel veilig. Lekker wachten op dat koninkrijk van God,

Als de EO tegenstellingen maakt, dan ben ik niet te beroerd ze nader in te vullen. Je moet voorafgaand aan de discussie uitgaan van stereotypen, het gesprek zorgt voor de nuance. Maar in de eerste plaats: wie verzint er nu een symposium over zo’n thema? Wat wil je daarmee?

Ik heb geprobeerd foto’s te zoeken van het symposium om te kijken of er ook monniken in de zaal zaten, ik zag ze niet (maar vond ook niet veel foto’s). Missionarissen zullen er wel geweest zijn, mocht je populaire kerkplanters al zo noemen. Maar wat wil de EO nu met deze discussie? Dat we kiezen? En wat als we massaal kiezen voor de monniken? Gaan we dan kloosters bouwen? Of wat als iedereen zegt: de echte christen is een missionair? Verkopen we dan onze huizen, gaan naar achterstandsgebieden om armen te helpen en het evangelie te verkondigen?

Liever niet, denkt iedereen!

Uit zo’n discussie blijkt wel weer dat protestanten weinig snappen van kerk-zijn. De metafoor van Paulus dringt maar niet door. Daarin is het niet: monnik of missionair. Daarin is het zowel monnik als missionair, als onderwijzer, als predikheer, als zielzorger, als… Linker pink, grote teen, oog, oor…

De een is monnik, de ander is missionair en beiden zijn goed. Ook in deze tijd. Dat kan toch gewoon? Maar wat willen ze dan met zo’n symposium, vraag ik me af. Gezellig met theologen onder mekaar academisch discussiëren over hoe jij in al jouw wijsheid ziet hoe je als christen in deze tijd het beste kunt leven? Zoiets zou het zomaar kunnen zijn.

De conclusie is, dat weet je vooraf al, lekker postmodern. We kiezen helemaal niet en nemen gewoon het beste van beide tradities (en helpen ze zo om zeep?). O ja, en wil je weten hoe de EO monnik en missionair ziet: Kiezen we als monniken voor vreemdelingschap, voor afzondering en gebed? Moeten we buigen onder Gods oordeel? Kunnen we het best een stil en gerust leven leiden in de verwachting van het hemels koninkrijk? Of kiezen we als missionarissen voor een actieve rol in ons land? Stichten we nieuwe gemeenten en kerken? Grijpen we iedere kans om als kerken maatschappelijk betrokken te zijn? Blijven we bouwen aan Gods koninkrijk op aarde?