"Christelijke ouders moeten veel meer op hun kinderen letten. Ze houden prachtige broederlijke gesprekken met mensen uit de kerk en vertellen dat ze trots zijn op de prestaties van hun kinderen, terwijl zoonlief thuis allerlei dingen doet die niet door de beugel kunnen. We moeten, juist binnen de kerk weer terug naar de basis van een gezin: Vertrouwen en openheid. Als we daarin als kerk een voorbeeld zijn voor onze omgeving, worden we vanzelf missionair." Dat stelt Joost Wallinga, jeugdwerker en pedagogisch hulpverlener.
Wallinga, die eerder op CIP zijn getuigenis vertelde, ziet dat ook christelijke gezinnen ten onder gaan aan het individualisme: "Iedereen leeft voor zichzelf, zelfs binnen het gezin. Vader is druk bezig met carriere maken, moeder heeft tegenwoordig ook een baan en dan moeten ze samen nog eens voor het huishouden zorgen. Vaak zie je dat dat laatste dan op de kinderen aankomt. Ook zij zijn echter volledig op zichzelf gericht, omdat ze simpelweg denken dat het de normale gang van zaken is. Als je problemen hebt? Dan ga je naar een vriendin of in het ergste geval praat je met een psycholoog. Maar praten met ouders? Dat nooit."
Volgens Joost zijn aandacht en openheid sleutelwoorden in het juist functioneren van een gezin: "Het is zo ontzettend belangrijk dat er een moment op de dag is, bijvoorbeeld het avondeten, waarop iedereen bij elkaar is. Zodat je aan elkaar kunt vragen hoe de dag was, hoe je jezelf voelt en elkaar kunt adviseren en steunen. Dan maar een half uur later eten. Laat als ouders zien dat je in je kinderen geinteresseerd bent, door bijvoorbeeld die werkklus op zaterdag eens af te zeggen en met je zoon mee te gaan naar het voetbalveld of met je dochter naar de muziekschool. Ik kom veel te vaak ouders tegen die niet weten wat hun kinderen bezighoudt."
"Dat heeft ook invloed op het geloofsleven van jongeren", vervolgt Wallinga. "In het geloof is het ontzettend belangrijk dat jongeren naast sturing en vermaning een goed voorbeeld krijgen. Er komt zo ontzettend veel op ze af qua verleiding. Alleen al het seksuele aspect is immens. Ga nu eens als vader met je zoon praten over hoe jij vroeger met die verleidingen omging, hoe moeilijk jij het vond en hoe jij samen met God de juist weg richting de volwassenheid hebt gevonden. Of, als dat niet het geval is, waar jij de fout in bent gegaan, en waar je kind dus voor op moet passen. Dat geldt uiteraard ook voor moeders en dochters. Ik ben echt wel eens bang dat we teveel met onszelf bezig zijn, en te weinig onze kinderen in de gaten houden en aandacht geven. Laten we niet vergeten dat God een belofte doet voor mensen die kinderen voortbrengen tot Zijn eer!"
Praatmee