In de verklaring bevestigen de ondertekenaars hun geloof in het huwelijk tussen man en vrouw, wijzen ze queer-theorieën af, spreken ze zich uit tegen het promoten van transgenderisme onder kinderen en veroordelen ze draagmoederschap omdat het volgens hen in strijd is met de rechten van kinderen.

De verklaring roept op tot een respectvolle discussie in een 'open samenleving waar ruimte is voor diversiteit van overtuigingen, gekenmerkt door wederzijds respect.' Tegelijkertijd uiten de kerken kritiek op de 'activistische' overheidsinstanties die volgens hen hun bevoegdheden overschrijden door burgers en organisaties onder druk te zetten met bepaalde agenda's. Dit leidt volgens de ondertekenaars tot een beperking van het geweten en de religieuze vrijheid.

Hoewel de verklaring niet veel aandacht kreeg in de seculiere Noorse media, reageerden enkele invloedrijke figuren uit de Noorse samenleving fel. Lubna Jaffery, minister van Cultuur en Gelijkheid, uitte haar bezorgdheid over de verklaring. "Er staat veel in deze verklaring waarvan ik weet dat dat mensen pijn doet, vooral het gebrek aan acceptatie en begrip voor queers", zei ze. Jaffery voegde eraan toe dat volgens haar de Noorse samenleving al ver voorbij de discussies is die de organisaties opnieuw proberen aan te wakkeren.

Ze benadrukte dat de regering haar werk zou voortzetten om een samenleving te creëren waarin iedereen "een veilig, gelukkig en vrij leven kan leiden", en verwees naar de medische consensus die de transgenderpolitiek van de regering ondersteunt. Noorwegen heeft in 2023 een streng verbod op conversietherapie ingevoerd, ondanks protesten van christelijke organisaties en enkele mensenrechtenexperts.

Ook de bisschop van de Kerk van Noorwegen, Olav Fykse Tveit, sprak zich negatief uit over de verklaring. Hij noemde het "teleurstellend" en zei dat het geen goede bijdrage leverde aan de christelijke eenheid. Daarnaast bekritiseerde hij het gebruik van Bijbelteksten in combinatie met medische wetenschap, wat hij als een ongelukkige mix beschouwde.

De Kerk van Noorwegen, waartoe meer dan de helft van de bevolking nog steeds behoort, bevestigt sinds 2017 homohuwelijken. Fykse Tveit, die eerder als secretaris-generaal van de Wereldraad van Kerken diende, vertegenwoordigt een meer progressieve benadering van gender en seksualiteit binnen het christendom.

Ondanks de heftige reacties op de verklaring, blijft het de vraag of de Noorse samenleving als geheel een eenduidig standpunt inneemt over de onderwerpen die door de christelijke organisaties zijn aangesneden. Hoewel een conservatieve christelijke visie op seksualiteit en gender steeds meer naar de marges van de samenleving verschuift, zijn er delen van de bevolking die nog niet volledig overtuigd zijn van de snelle progressieve veranderingen van de afgelopen tien jaar.

In het algemeen wordt de steun voor LHBTI-gemeenschappen in Noorwegen breed gedragen. Pride-evenementen worden gevierd en de publieke opinie is grotendeels positief over genderdiversiteit. Toch wijst journalist Tore Hjalmar Sævik, die voor de Noorse christelijke krant Dagen werkt, op het mogelijke bestaan van een 'stille weerstand' tegen sommige van deze progressieve beleidsmaatregelen. Hij merkt op dat na de terroristische aanslag op de Oslo Pride in 2022, waarbij twee mensen werden gedood, velen terughoudender zijn geworden om zich uit te spreken over controversiële onderwerpen.

De gezamenlijke verklaring, ondertekend door zowel pinkstergemeenten als katholieke bisschoppen, laat volgens Sævik zien dat er een nieuwe lijn van verdeeldheid is ontstaan binnen de Noorse kerken. “Dat een spectrum van pinkstergemeenten tot katholieke bisschoppen samen optrekken in deze nieuwe verklaring, is des te interessanter", zegt hij. “Het geeft aan dat er een nieuwe kloof is tussen christelijke kerken, die een andere scheidslijn volgt dan voorheen.”