Er zitten twee kanten aan.
Het is goed dat we beseffen dat we nog (te) weinig doen.
Het zou echter verkeerd zijn als dit besef ons ervan weerhoudt om ons nog meer in te zetten voor de medemens. Alsof zo’n ‘druppel’ geen zin heeft.

Dat jongetje uit het verhaal waarin Jezus vijfduizend mensen van eten voorzag, zal ook gedacht hebben: Wat moet Jezus nu met mijn broodjes en gedroogde visjes? Maar het bleek in Jezus’ handen genoeg te zijn. Meer dan genoeg zelfs.

‘Toch kan ik niets met dat verhaal’, zou je kunnen zeggen. Het mag toen gebeurd zijn, maar daarna nooit meer. Honger is een van de grootste wereldwijde problemen van deze tijd.

Dat is helemaal waar.

Het is ook de vraag of Jezus dit wonder daarom heeft gedaan. Op de manier van: ‘Wat Ik nu doe, kunnen jullie later, als je gelooft, ook.’
Ik denk dat je het verhaal van dit wonder moet vergelijken met alle andere wonderen die Jezus heeft gedaan. De wonderen die Jezus deed, waren tekenen. Tekenen van Zijn Koninkrijk dat komt. Zo zal het ooit zijn. Geen honger, geen verdriet, geen ziekte, zelfs geen dood meer.

Dat is het geweldige perspectief dat wij christenen hebben. Wij geloven in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Die liggen in het verschiet. Jezus heeft het Zelf gezegd: ‘Ik maak alle dingen nieuw.’

Het verhaal van die enorme maaltijd is geschreven om ons hoop en moed te geven, maar ook om ons te stimuleren om het weinige dat we hebben, te delen met de rest van de wereld. Jezus kreeg vijf broden en twee visjes. Jezus nam dat weinige aan. Hij zegende het. En via die weg was er voor iedereen genoeg. 

Wat wij hebben, sterker nog, wat wij geven (dat is bij ons vaak niet hetzelfde), is vaak niet veel. We doen geld in de collectezak, we helpen mee bij de voedselbank, we proberen niet alleen prijsbewust, maar vooral ook milieubewust in te kopen. Toch is het inderdaad die druppel op de gloeiende plaat.

Misschien denk je wel: ‘Wat ik heb, stelt niets voor!’
Toch, als je het aan Jezus geeft, blijkt dat je meer kunt geven dan je zelf dacht! En wat veel mensen voor onmogelijk achten, gebeurt.

Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.