De preek of prediking (Latijn: praedicare = openlijk verklaren, verkondigen, vermelden, vertellen), is een rede waarin een godsdienstige waarheid in het openbaar wordt verkondigd, toegelicht, enzovoort, zo lees ik op Wikipedia.

Het is een belangrijk onderdeel in de eredienst.
Mijn ervaring is dat in veel kerken en gemeenten de preek als hèt belangrijkste onderdeel van de eredienst wordt ervaren.
De predikant is veelal, als enige, op grond van opleiding en diploma, bevoegd om een predicatie van eigen hand te houden.

Zonder goede woordverkondiging wordt de dienst veelal als niet zo heel geslaagd ervaren.
Thuis kun je de gebrachte boodschap nog eens, alleen of met anderen, langs je eigen geestelijke lat leggen en de spreker prijzen of, laat ik het heel voorzichtig zeggen, niet prijzen.
Mocht je in het geheel niet tevreden zijn dan kun je altijd nog je toevlucht nemen tot een stevige preek uit een boek van je favoriete theologisch geschoolde prediker.

Kennelijk worden andere gelovigen in de gemeente niet in staat geacht, in elk geval zijn ze niet bevoegd, om hetgeen zij in Gods Woord vonden te delen.

En dat is jammer. Moeten wij niet allen leraars zijn, zo leert Paulus ons in Hebreeën 5:12.

Over hem hebben wij veel dingen te zeggen, die moeilijk zijn om uit te leggen, omdat u traag geworden bent in het horen.
Want hoewel u, gelet op de tijd, leraars zou moeten zijn, heb u weer iemand nodig die u onderwijst in de grondbeginselen van de woorden van God.
U bent geworden als mensen die melk nodig hebben en niet vast voedsel.

Zeer duidelijk is de apostel over de kennelijk geestelijke luiheid van Joden in de verstrooiing, aan wie hij de Hebreeënbrief heeft geschreven.

Wij hebben daar uiteraard ook onze geestelijke les uit te leren.
Het kan natuurlijk zo zijn dat u nog liever een geestelijk bekertje melk drinkt, maar als volwassen gelovigen moeten we aan het vaste voedsel, zegt Paulus.

En weet u wat het mooie is? In elke gemeente zijn ze; de gelovigen die vast voedsel tot zich nemen.
Deze vast voedseleters zijn niet alleen de predikanten, het zijn ook de broeders zonder theologische opleiding of predicatiediploma.
Zij zijn ook uitstekend in staat om op zondag het Woord te bedienen, zoals dat nogal formeel heet.

Broeders gepokt en gemazeld door het leven die hun troost en bemoediging zochten in het Woord van God.
Die hun honger naar het evangelie stilden tijdens de donkere winteravonden, in de binnenkamer van hun huizen.

Wat zouden deze mannen veel voor de plaatselijke gemeente kunnen betekenen, om hun bevindingen en vertroostingen uit Gods Woord te delen met de broeders en zusters!

Al weer enige tijd geleden las ik een artikel waarin, onder andere, een aantal tips werden gegeven om een saaie preek door te komen. Uiteraard allemaal goed bedoeld, maar de vraag is natuurlijk: waarom luisteren gelovigen naar een preek?
Dat is toch om onderwezen, bemoedigd, opgebouwd, vermaand en vertroost te worden?

Het mag duidelijk zijn dat de preek geen good-feeling (goed-gevoel) moment moet zijn waar omheen een aantal prettig in het gehoor liggende liederen worden gezongen.

Nee, een preek kan ook hard binnenkomen, mij op m’n plaats zetten omdat ik geconfronteerd wordt met zonde of slechte gewoonten in mijn leven.

Als dat zo is mag ik ook bemoediging en vertroosting ontvangen om weer verder te gaan en te breken met die zaken die mijn relatie met God onze Vader en de Heere Jezus in de weg staan.

Een zondagse preek wil God onder andere gebruiken om de relatie van Zijn kinderen hier op aarde te versterken.
Hij wil daar niet alleen universitair geschoolden voor gebruiken maar ook mensen zonder een dergelijke opleiding.
Althans, de Bijbel geeft mij geen enkele aanwijzing dat alleen gediplomeerden mogen (s)preken.

Broeders, we zeiden het al; doorkneed, gepokt en gemazeld in het Woord.
Broeders, niet gehinderd door theologisch correcte dogma’s en diploma’s maar spreken en preken vanuit het hart.
En de lengte van hun preek? Ach die doet er dan niet toe. Lees Handelingen 20:7-12 nog maar eens.

Vraag: zou Paulus in uw gemeente de preekstoel op mogen? Hij had niet het in uw denominatie vereiste universitaire diploma!

Willem Lingeman is schrijver en Bijbelleraar.