Irene studeerde aan de Asyut National University en verdween op 22 januari, in een periode waarin ze tentamens had. Lokale en internationale bronnen spraken met betrokkenen en kwamen volgens Morning Star News tot de conclusie dat de jonge vrouw is ontvoerd en vervolgens gedwongen werd om zich te bekeren tot de islam. Na weken onzekerheid hoorde de familie voor het eerst wat van haar, toen ze in tranen belde naar haar broer. 

Hij kon echter maar kort met haar spreken. De telefoon werd al snel overgenomen door een man die zei: "Oké, je hebt haar stem gehoord en weet dat ze in orde is, toch? Ga nu maar naar de hel!" waarna de verbinding werd verbroken. Tijdens dit gesprek smeekte Shehata haar broer haar te redden of haar als dood te beschouwen, terwijl ze ook haar locatie doorgaf. Dit incident werd door de familie gemeld bij de politie, die vervolgens dreigde de familie te arresteren als ze pogingen zou ondernemen haar zelf te bevrijden, en waarschuwde dat de ontvoerders bewapend waren.

De zaak werd nog vreemder toen de politie op 21 februari de familie informeerde dat de ontvoerders Shehata naar een onbekende locatie hadden verplaatst. Verdere onderzoeken onthulden dat de ontvoering van Shehata gecoördineerd werd door een georganiseerd Moslimbroederschap met medeweten en ondersteuning van de veiligheidsdiensten in Asyut en Sohaj.

De familie van Shehata onthulde later dat de religieuze status op haar nationale identiteitskaart tegen haar wil in was veranderd naar 'moslim', een actie die als een verdere poging wordt gezien om families onder druk te zetten en te dwingen op te geven. De familie benadrukt dat achter de ontvoering van Irene en vele andere Koptische meisjes een netwerk zit dat wordt ondersteund door de Moslimbroederschap en de Staatsveiligheid.

Deze zaak werpt licht op een bredere problematiek van de ontvoering en mensenhandel van Koptische vrouwen in Egypte, een kwestie die vaak wordt genegeerd door zowel nationale als internationale instanties, deels door de beweringen van overheidsfunctionarissen dat de meisjes en vrouwen uit vrije wil zijn vertrokken. Het rapport "Jihad of the Womb: Trafficking of Coptic Women & Girls in Egypt" van Christian Solidarity uit 2020 schat dat er in het afgelopen decennium ongeveer 500 gevallen zijn geweest waarbij sprake was van dwang die neerkomt op mensenhandel.

Deze tragische gebeurtenissen onderstrepen de lastige situatie van de Koptische christelijke gemeenschap in Egypte, een land dat op de 38e plaats staat op de Open Doors' Wereldranglijst Christenvervolging 2024.