Dat staat in de brief die Bikker na haar gesprek met de informateur naar hem heeft gestuurd. ‘Nog altijd geldt dat de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen een duidelijke verschuiving laat zien die gevolgen zal moeten hebben voor de samenstelling van het nieuwe kabinet’, meent Bikker. ‘In grote lijnen geldt dan ook het advies dat mijn fractie eerder aan de verkenner heeft meegegeven. Mijn fractie ziet een belangrijke rol weggelegd voor partijen die flink zijn gegroeid of tot de grootste partijen blijven behoren.’ 

De fractievoorzitter van de ChristenUnie maakt daarna duidelijk op welke partijen ze doelt: ‘In deze fase vindt de fractie van de ChristenUnie dat de vier partijen die de vorige ronde met elkaar spraken verder moeten onderzoeken of een samenwerking mogelijk is, in welke vorm dan ook, om te komen tot een kabinet dat kan rekenen op een vruchtbare samenwerking met beide Kamers der Staten-Generaal.’ Daarmee doelt ze op PVV, VVD, NSC en BBB. Deze partijen spraken eerder uitgebreid met elkaar totdat Pieter Omtzigt (NSC) de handdoek in de ring gooide. 

Bikker noemt wel een aantal ‘minimale voorwaarden voor samenwerking’: ‘Het respecteren van de rechtsstaat, het bevorderen van de internationale rechtsorde en afspraken over een financieel kader waarbinnen in samenhang keuzes worden gemaakt.’

In het restant van de brief somt de CU-voorvrouw op wat volgens haar partij belangrijk is in een volgend kabinet. Daarbij noemt ze onder meer een zorgzame samenleving, bouwen van woningen, zorg voor de schepping, de bescherming van het leven, rust in het huishoudboekje en een eenvoudig, rechtvaardig en voorspelbaar belastingstelsel. 

Tot slot benadrukt Bikker nog maar eens dat CU niet in een kabinet wil deze periode. ‘Gezien de verkiezingsuitslag zien wij op dit moment geen rol voor de ChristenUnie in een kabinet, ook niet als gedoogpartner. Vanuit de verantwoordelijkheid, die rust op alle Kamerleden, om het goede te zoeken voor de hele samenleving, zullen de leden van de ChristenUnie-fractie hun werk verrichten. Vanuit geloof en met vertrouwen dat we van onze kiezers kregen, blijft dat onze volle inzet: recht doen, vrede zoeken en hoop bieden.’