Ingezonden brieven voor Jezus: een gelijkenis over kerkleiderschap
Ik heb vannacht angstaanjagend gedroomd. In mijn droom is Jezus net klaar met het laatste avondmaal in de bovenkamer en staat hij op het punt om met Zijn elf discipelen naar de tuin van Getsemane te gaan. Op dat moment grijpt Maria Magdalena hem bij de mantel. “Rabbi, ik moet u nu spreken. Het gaat niet goed binnen onze geloofsgemeenschap. U moet eindelijk de ingezonden brieven doorlezen.” “Niet nu, Maria. Ik heb vanavond hele andere dingen aan mijn hoofd.” Maria luistert echter niet en trekt Hem aan Zijn mantel een klein kantoortje binnen. In het kantoortje staat een bureau dat door tientallen brieven bedekt is. Jezus gaat zuchtend in een van de stoelen zitten. “Moet dit echt nu, Maria?” “Ja meester, dit kan niet meer wachten. Het loopt de spuigaten uit.” Ze opent de eerste brief.
“De kinderwerkers van ons geloofsgemeenschap zijn gefrustreerd, omdat U zich niet aan het lesrooster houdt. Als zij nog bezig zijn om knutselwerkjes bij de Goede Herder te vinden, bent U alweer doorgestoomd naar een ander thema! En oh ja, Uw actie in de tempel laatst viel ook niet goed. Sindsdien neemt elk kind zijn of haar eigen zweep mee naar de kindernevendienst. Alle EHBO-koffers zijn al leeg en al ze er iets van zeggen, roepen de kinderen: “Maar de Meester doet het ook.” Het zijn maar vrijwilligers, Rabbi.”
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee