Ds. D. Jongeneel spoort christenen aan tot hernieuwde waakzaamheid: "We zijn ingedut geraakt"

De Heere Jezus roept ons op om waakzaam te zijn, omdat Hij terug kan keren als een dief in de nacht. Verwachten we Zijn komst en zijn we daarop voorbereid of zijn we ingedut en zien we de gevaren niet meer? Het zijn deze thema's die centraal staan in een nieuwe overdenking van ds. D. Jongeneel op het YouTube-kanaal 'Dagelijks Woord'. Hierin spoort hervormde predikant ons aan tot waakzaamheid. Daarvoor gebruikt hij het voorbeeld van de watersnoodramp waar vele alreeds gewaarschuwde mensen in hun slaap door het water verrast werden. 

Het tekstgedeelte dat ds. D. Jongeneel in deze meditatie overdenkt is Markus 13 vers 33 tot en met 37: 'Let op: waak en bid, want u weet niet wanneer het de tijd is. Het zal zijn als bij iemand die naar het buitenland ging: hij verliet zijn huis, gaf zijn dienaren volmacht, en gaf aan ieder zijn werk, en gebood de deurwachter waakzaam te zijn. Wees dus waakzaam! Want u weet niet wanneer de heer des huizes komt, 's avonds laat of te middernacht of met het hanengekraai of 's morgens vroeg, opdat hij u niet, als hij plotseling komt, slapend aantreft. En wat Ik tegen u zeg, zeg Ik tegen allen: Wees waakzaam.'

Watersnoodramp                                                                                    
"Zo’n anderhalve maand geleden herdachten we de watersnoodramp. We dachten terug aan de nacht van zaterdag 31 januari op zondag 1 februari in het jaar 1953. Een nacht waar in Zeeland en Zuid-Holland op een gegeven moment nogal wat mensen op straat te zien waren. Die zaterdag was er overdag al sprake van stormachtige weersomstandigheden en in de avond ging het waterpeil in rap tempo omhoog. Er loeide een ware storm over de kustgebieden. In de loop van de dag waren er mensen die zich daar al zorgen over maakten. Ze werden ongerust, vertrouwden het niet en vreesden voor overstromingen. Soms maakten ze anderen deelgenoot van hun zorgen, maar eigenlijk werd de zorg helemaal niet zo breed gedeeld", zegt Jongeneel.

"Er ontstond bepaald geen alarmstemming en voor veel mensen was die bewuste zaterdagavond niets anders dan anders. Ondanks de vele waarschuwen, gingen velen rustig op visite of vrolijk naar een feestje. Ook de alarmende telegrammen die her en der het land in gestuurd werden, richtten weinig uit. Velen gingen rustig slapen, terwijl de storm raasde en het water tot aan de kruinen van de dijk gerezen was. Er zijn zelfs verhalen bekend van mensen die met de handen in de zakken naar het hoge water stonden te kijken, zelfs toen het eerste water al over de dijk heen spoelde. Men keek elkaar in een afwachtende houding eens aan: 'Wie neemt het voortouw?' In die nacht zijn honderden mensen verdronken. Velen zijn hun in slaap overvallen door het water, terwijl ze ernstig gewaarschuwd waren voor het dreigende gevaar."

"De Heere Jezus zegt: 'Let op, waakt en bidt'. Waken is eigenlijk een heel apart iets. Enerzijds doe je niks als je waakt, maar aan de andere kant ben je hoogst actief en een en al aandacht. Wie waakt, lijkt nergens mee bezig te zijn, maar ondertussen is waken een ingespannen bezigheid. Je luistert met scherpe oren en je kijkt met scherpe ogen. Je bent een en al oplettendheid en bedacht op het minste geluid en de kleinste beweging. Er zijn mensen die dat als beroep hebben, maar daarbuiten wordt er ook veel 'gewaakt'. Denk aan ziekbedden, maar ook aan moeders en vaders die een hele of halve nacht waken totdat ze hun zoon of dochter eindelijk horen binnenkomen."

"Wie waakt, weet dat dat inspannend is. Als je bijvoorbeeld met slapende ogen auto hebt gereden, dan weet je hoe moeilijk het is om je waakzaamheid niet te verliezen, om wakker te blijven en de aandacht niet te laten verslappen. Het kan een waar gevecht zijn met jezelf. Wat kun je soms last hebben van slaperigheid! Hoe vaak gebeurt het niet dat juist daardoor ongelukken plaatsvinden? Ook in de kerk komt slaperigheid voor. In heel letterlijke zin in de diensten waar je misschien moet vechten om je ogen op te houden. Maar ook figuurlijk dat we ingeslapen, ingedut zijn en het niet (meer) van Hem verwachten. 

De opdracht die Jezus geeft en de oproep die Hij doet, is er niet voor niets. Het is dus ook niet zomaar dat de apostelen in het Nieuwe Testament die oproep nog al eens herhalen. Laten we ondertussen niet vergeten dat de oproep van Jezus ook een rijke belofte en diepe troost bevat: Hij komt eraan. Er kan van alles op je afkomen, maar Hij komt! Het leven kan zo moeilijk en zwaar zijn en de tekenen van de tijden kunnen ons doen vrezen, maar we mogen verder zien dan dat. Wij zijn in blijde verwachting."

"Als Jezus ons oproept om waakzaam te zijn, doet Hij dat zo ongeveer aan het einde van al Zijn onderwijs op aarde. In de evangeliën behoort het tot de laatste reden van Jezus en zijn laatste preek voor Zijn gevangenneming waarna Zijn dood spoedig zou volgen. Dat geeft extra lading en gewicht aan deze woorden. Dit behoort dus tot de dingen die hij  voor het laatst uitgesproken heeft voordat de Zijnen van Hem gescheiden zullen worden, daarom wil Hij dit hun op het hart binden."

Benieuwd naar de volledige overdenking van ds. D. Jongeneel? Deze is in de video hieronder terug te luisteren. Benieuwd naar meer overdenkingen? Deze zijn op het YouTube-kanaal van 'Dagelijks Woord' terug te vinden.

Deel dit artikel op: