Als we leven in angst, geloven we niet echt in God.
Mag je dat zeggen?
Ik las het op een site van een kerk en dacht: dan hebben we in de Bijbel te maken met heel veel ongelovigen.

‘Vrees niet.’
Men zegt dat die uitdrukking 365 keer in de Bijbel staat. Ik heb het nooit nageteld. Als het klopt, kun je er dus een heel jaar over lezen en nadenken.

Ze zeggen ook wel dat ‘vrees niet’ het elfde gebod is.
Maar is het eigenlijk wel een gebod? Of is het meer een geruststelling? Zoals een moeder tegen haar angstige kind kan zeggen: ‘Je hoeft niet bang te zijn.’

Onthoud dit: Angst hoort bij het leven. Angst is een reactie op dreigend gevaar. Een soort wapen dat iedereen heeft.

Wel kun je onderscheid maken tussen gezonde en ongezonde angst. Normaal en abnormaal reageren. Elk mens heeft weleens te maken met gezonde angst. Bij ongezonde angst heb je hulp nodig.

Als ik weer eens voor controle naar de dokter moet en hij mij gaat vertellen hoe het met de bloedwaarden staat, klopt mijn hart echt sneller. Het blijft spannend. Als je een paar keer een slechte uitslag gehad hebt, ben je extra alert.

Wat mij helpt, is om te aanvaarden dat die angst ‘gewoon’ is. Ook voor gelovige mensen. Ik hoef mezelf niet te verwijten dat ik in zo’n situatie te weinig of zelfs niet geloof. Ook al weet en geloof ik dat God met mij meegaat, toch kan ik wakker liggen om een uitslag die komt.

Gelukkig zegt God elke dag tegen me: ‘Vrees niet.’
Ook bij gewone angst.
Niet als een verwijt, maar als een bemoediging.

Hij zal er zijn.

Ik las ergens dit advies: Vertel niet aan God hoe groot je problemen zijn, maar vertel aan je problemen hoe groot God is.

Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.