“Je hoeft geen u te zeggen, hoor”, “Zeg maar jij, anders voel ik me zo oud…” - dat zijn zinnetjes die ik heel vaak hoor, want ik ben netjes opgevoed. Soms vind ik het best lastig. Bij de ene tante zeg ik u, bij de andere tante… Nou, als ik geen u mag zeggen (tegen mensen die voor mij een ‘u’ zijn) wordt het meestal niets. Want weet u, zelfs als ik probeer te tutoyeren, lukt het me vaak niet. Wat er dan weer voor zorgt dat ik angstvallig vermijd de persoon direct aan te spreken in het gesprek…