Ik wil je een verhaal vertellen over Emiel. Emiel is 28 jaar, afgestudeerd in journalistiek en succesvol ondernemer. Sinds het begin van zijn studententijd heeft hij zijn eigen bedrijf waarmee hij organisaties adviseert in het gebruik van social media. Hij heeft succes en is nogal een rijke jongeman geworden.

Vorige week was hij uitgenodigd door een talkshow om te vertellen hoe de Rijksoverheid het beste gebruik kan maken van social media bij campagnes. Emiel is een familiemens en mantelzorger voor zijn oma, die moeilijk ter been is. Regelmatig doet hij met zijn vrienden een drankje, waarbij hij gesprekken over de serieuze zaken in het leven niet uit de weg gaat. Op de maandagavond volgt hij een cursus over de basiszaken van het christelijk geloof.

Deze maandagavond gaat het over het laatste oordeel. Emiel kent de verhalen vanuit zijn kindertijd, toen zijn ouders hem meenamen naar de kerk. De christelijke normen en waarden hield hij altijd al. Van andere mensen houden en daaruit handelen is ook los van het geloof het juiste, vindt Emiel. Toch heeft hij het idee dat hij iets mist om bij dat laatste oordeel aan de ‘goede’ kant te komen. Tijdens een groepsgesprek vraagt hij het aan de gespreksleider: ‘Wat voor goeds moet ik doen om het eeuwige leven te hebben?’

De gespreksleider complimenteert zijn vraag en legt uit dat je je vader en moeder moet eren, geen mensen moet doden, geen overspel moet plegen en komt uit bij het liefhebben van je naaste. ‘Ja, die dingen doe ik al’, zegt Emiel. ‘Wat mis ik dan nog?’ De gespreksleider lacht de rijke jongeman liefdevol toe: ‘Je moet alles wat je hebt verkopen, geven aan de armen en voor het Koninkrijk van God gaan werken.’

De rijke jongeman
Emiel is de moderne versie van de hooggeplaatste, rijke jongeman die dezelfde vraag aan Jezus stelt. We kunnen dit verhaal lezen in Mattheüs 19, Markus 10 en Lukas 18. Deze jongeman, laten hem maar even Emiel blijven noemen, schrikt van het antwoord van Jezus. Alles verkopen? Dat is te moeilijk. Goed zijn voor zijn medemens was een lastige, maar tenminste wel uitvoerbare opdracht voor Emiel. Alles opgeven niet. Teleurgesteld druipt hij af.

En terwijl Hij rondkeek, zei Jezus tegen Zijn discipelen: Hoe moeilijk kunnen zij die rijkdommen bezitten, het Koninkrijk van God binnengaan! En de discipelen verbaasden zich over Zijn woorden. Maar Jezus antwoordde opnieuw en zei tegen hen: Kinderen, hoe moeilijk is het dat zij die op rijkdommen vertrouwen, het Koninkrijk van God binnengaan! Het is gemakkelijker dat een kameel door het oog van een naald gaat, dan dat een rijke het Koninkrijk van God binnengaat. En zij stonden nog meer versteld en zeiden tegen elkaar: Wie kan dan zalig worden? Maar Jezus keek hen aan en zei: Bij de mensen is het onmogelijk, maar niet bij God, want bij God zijn alle dingen mogelijk.

En Petrus begon tegen Hem te zeggen: Zie, wij hebben alles verlaten en zijn U gevolgd. En Jezus antwoordde: Voorwaar, Ik zeg u: er is niemand die huis of broers of zusters of vader of moeder of vrouw of kinderen of akkers verlaten heeft omwille van Mij en om het Evangelie, of hij ontvangt honderdvoudig, nu in deze tijd, huizen en broeders en zusters en moeders en kinderen en akkers, met vervolgingen, en in de wereld die komt, het eeuwige leven. Maar veel eersten zullen de laatsten zijn, en veel laatsten de eersten.
– Markus 10:23-31 (HSV)

God vraagt om jouw vertrouwen en toewijding
De opdracht om alles te verkopen was geen algemene opdracht voor iedereen. Het was de praktische uitvoering voor de rijke jongeman van alles durven achterlaten. Je moet bereid zijn om alles op te willen geven om Jezus te kunnen volgen. Jezus raakte bij Emiel de zere plek: zijn rijkdom was precies hetgene wat Emiel dierbaarder was dan Jezus zelf.

Rijkdom kan je overgave en toewijding makkelijk beperken. Het grijpt je en dat is de reden dat Jezus ook spreekt dat je maar één Heer kan dienen (Mattheüs 6:24). Of je dient God, of je dient de mammon – de naam voor de afgod rijkdom. In de beschrijving van Markus staat het zo mooi: zij die op rijkdom vertrouwen, kunnen moeilijk Gods koninkrijk ingaan. Rijkdom op zichzelf is niet verkeerd, maar het vertrouwen op rijkdom boven God. Dát was het probleem van de rijke jongeman.

Gods werk, onze verantwoordelijkheid
De discipelen merken op dat het dan heel moeilijk wordt om gered te worden. Wellicht herkenden zij het vertrouwen op bezittingen dat ze hadden gezien bij de rijke jongeman. Het antwoord van Jezus leert ons dat onze redding uiteindelijk Gods werk is. Wij kunnen het niet bewerkstelligen, God wel. Toch hebben wij wel onze verantwoordelijkheid, namelijk dat we bereid zijn.

Deze woorden komen binnen bij de discipelen, want Petrus spreekt namens hen: ‘Wij waren wél bereid! Wij hebben alles achtergelaten, in tegenstelling tot die rijke jongeman! Wat krijgen wij nu dan?’ Jezus geeft de belofte dat zij die bereid zijn alles op te geven, het op aarde honderdvoudig terug ontvangen (wel inclusief vervolging) en het eeuwige leven beërven.

Na die belofte doet Jezus de bekende uitspraak: veel eersten zullen de laatsten zijn en veel laatsten de eersten. Het woord ‘veel’ staat zowel voor een grote groep als voor de totaliteit van mensen, vandaar dat jij de uitspraak misschien kent als ‘de eersten zullen de laatsten zijn’. Het ‘eerste’ en ‘laatste’ zijn, gaat over een rangorde. Bij het volgen van Jezus komt een houding van dienen. Niet de eerste willen zijn wat betreft je status, zowel in de wereld als in het Koninkrijk.

En Hij ging zitten, riep de twaalf en zei tegen hen: Als iemand de eerste wil zijn, moet hij de laatste van allen zijn en een dienaar van allen.
– Markus 9:35 (HSV)

Aan de slag!
Wat zou Jezus aan jou vragen om op te geven? Met andere woorden: wat is datgene dat jij nog niet wilt of kunt opgeven?

Deze blog verscheen op 2 februari 2021 op Zij Lacht als dagelijkse overdenking. Elke dag vind je hier een Bijbelse blog die je inspireert in je geloof.