Als zwangere vrouw kreeg Mirjam slecht nieuws te horen. Tijdens de twintigwekenecho blijkt dat hun dochter een hartafwijking heeft en dat de nieren er anders uitzien. Na elk onderzoek wordt ze gewezen op abortus als optie. “Ik was zo boos en verdrietig. We kwamen daar voor haar gezondheid en niet om een einde te maken aan haar leven. Abortus was voor ons absoluut geen optie”, zegt Mirjam in gesprek met het Reformatorisch Dagblad.