Marjolein herinnert zich een presentatie van het schepenwerk van OM tijdens één van haar catechisatiebijeenkomsten. “Toen werd mij duidelijk dat als we mensen echt willen helpen, zowel hier op aarde als voor de eeuwigheid, ze God nodig hebben. Daar werd ik toen sterk van bewust gemaakt.” Bij Marjolein groeide meer en meer het verlangen om anderen te bereiken met de boodschap van Jezus. Haar zendingsavontuur begon op zendingsschip de Doulos (nu Logos Hope, red.) van OM. Daarna ontmoette ze haar man Ewoud tijdens haar studie in Tilburg.

“Ik kan er erg van genieten om mijn geloof te delen met andere mensen,” zegt Ewoud. “Op welke plaats maakt mij weinig uit. Als student vond ik het heel leuk om te ontdekken waar anderen hun overtuiging vandaan halen. Je zal mij niet horen zeggen dat ik alle antwoorden in huis heb, maar ik mag mensen meenemen in een ontdekkingstocht. Ook mag ik mensen vertellen dat we de hemel niet hoeven te verdienen met allerlei goede werken. God heeft in Jezus de weg naar Hem voorbereid.” Stap voor stap hebben Marjolein en Ewoud hun roeping ontdekt en opende God deuren richting Italië.

Hoe kom je als zendeling in Italië terecht?
“Ik heb een tijd getwijfeld,” geeft Marjolein toe. “'Waarom Italië,' dacht ik bij mijzelf. Op één van die momenten las ik uit de Bijbel en belandde ik in het laatste hoofdstuk van de brief aan de Hebreeën. 'De broeders uit Italië groeten u',” zegt ze met een glimlach. “Het is natuurlijk niet zo dat mijn roeping hierop volledig is gebaseerd, maar deze tekst kwam wel op het juiste moment. Deze tekst was een soort knipoog uit de hemel en een aanmoediging om de volgende stap te zetten.”

Ewoud herinnert zich een soortgelijk moment. “Ik volgde een Alpha-cursus met een andere kerel, die zelf geen christen is. Tijdens het napraten ging zijn oog uit naar twee wanddoeken tussen een kast, hij merkte op: “Hé, dat is net de Italiaanse vlag!” Toen zei ik: “Wat grappig!” Ik heb serieuze plannen om naar Italië te gaan om zendingswerk te doen.' Overigens heb ik zelf een beetje een allergie voor mensen die hun roeping uitvergroten. Het hoeft niet met allerlei tekenen gepaard te gaan. Maar deze paar kleine bemoedigen zijn wel behulpzaam.”

Ewoud opent zijn laptop en laat aan de hand van een PowerPoint-presentatie zien wat hun werk inhoudt. Hij laat een stukje van 'De Bestemming' van Marco Borsato horen. Ewoud: “Veel mensen zijn als een schip op de oceaan dat doelloos rondvaart, zonder te weten wat hun bestemming is. Als christenen weten we waar we naartoe gaan. Dat wil niet zeggen dat de oceaan altijd rustig is. Het is waar 'dat geen mens mij kan vertellen..waarom ik dit leven leef' (citaat uit de songtekst, red.), maar God kan dit wel”.

Wat houdt jouw werk in Pisa concreet in, Ewoud?
“We organiseren onder andere muziekavonden met onze kerk. Dat doen we ongeveer om de 2 à 3 maanden, altijd in hetzelfde café. Dan nodigen we bevriende muzikanten en zanger(es)s(en) uit die rondom een bepaald thema zingen. De laatste keer stond het thema 'tijd' centraal. Samen met hen zingen we seculiere en bekende liederen, uiteraard screen ik de teksten van tevoren,” zegt Ewoud lachend. Tijdens de pauze deel ik drie vragen uit over het thema. Eén van de vragen was de laatste keer: is het waar dat tijd alle wonden heelt? Ook lichten we altijd een Bijbeltekst uit. In dat café hebben we al meerdere keren het Evangelie mogen delen.”

Iedere donderdagmiddag gaat een team van christelijke vrijwilligers naar de straten waar vrouwen in de prostitutie werken. Uit veiligheidsoverwegingen is er altijd één man die de auto rijdt. “De meeste vrouwen met wie we goed contact hebben komen uit Nigeria en zijn de wereld van de mensenhandel ingeluisd. Een praatje, iets te eten en drinken, samen bidden en hen op weg helpen om eigen keuzes te maken, dat is in een notendop wat het team doet. Het idee ontstond om verschillende kaarten op een bord te plakken en daarmee de soms timide vrouwen hun verhaal te laten doen. ‘Kies de kaart die het beste weergeeft hoe je leven er momenteel uit ziet. Waarom heb je deze kaart gekozen?'. Heel langzaam worden kleine resultaten zichtbaar, in de vorm van karaktervorming bij de vrouwen of uitzicht op menswaardig werk.”

Pisa telt duizenden studenten. Met een team stapt Ewoud regelmatig op de jonge mensen af en confronteert ze met een aantal multiple choice vragen. Eén van de vragen is bijvoorbeeld: 'Wie bepaalt er wat goed of niet goed is in je leven'. Mogelijke antwoorden zijn: 'Ikzelf'; 'mijn omgeving'; 'de overheid'; 'een hogere macht/God'; of 'geen van deze antwoorden'. Opvallend is dat nog nooit iemand het 'christelijke' antwoord heeft gekozen. “Dan ontstaan hele leuke en goede gesprekken en uiten mensen bijvoorbeeld hun teleurstelling over de kerk. Soms delen we een Nieuwe Testament uit.”

En hoe breng jij de zendingsopdracht van Jezus in praktijk, Marjolein?
“Mijn werk speelt zich voornamelijk af op de achtergrond,” maakt Marjolein duidelijk. “Namens OM Italië houd ik mij bezig met personeelswerk. Mensen die ons team komen versterken begeleid ik. Zo help ik ze bijvoorbeeld met het zoeken naar een huis. Als mensen één of twee weken kortetermijnzending willen doen, bekijk ik op welke plek zij het beste inzetbaar zijn. Daarnaast begeleid ik twee vrouwen die nog niet zo lang geleden tot geloof zijn gekomen. Samen praten we over dingen waar zij in het dagelijks leven tegenaan lopen en gaan we in gebed.”

Hoe zien jullie God aan het werk?
“Onze kerk - een half uur rijden bij Pisa vandaan - organiseerde dit jaar voor het eerst een zomerkamp,” vertelt Marjolein. “En dan te bedenken dat onze kerk in theorie dertien leden heeft. 'Is dat wel verstandig, zo'n zomerkamp?', vroeg ik mij af. Een groep Amerikanen hielp ons om sportclinics te geven. Aan het einde van de zomerkamp was er een feestelijke afsluiting en werd het Evangelie op een duidelijke manier verkondigd. Dat vond ik enorm mooi. We kregen weer een nieuwe kans op Gods boodschap concreet door te geven.”

Ewoud vult aan: “In Italië hebben kinderen zo'n drie maanden zomervakantie. In die periode worden talloze zomerkampen georganiseerd. Eén jongen las via een flyer over ons zomerkamp en zei na afloop: 'Het voelt hier als een soort familie. Op andere kampen was het wat afstandelijker.' Dat vind ik een mooi getuigenis die we op de valreep meekregen.” “Het mooie is dat christenen per definitie een connectie hebben, omdat ze dezelfde God dienen. Op zo'n kamp komt dat op een mooie manier tot uiting,” aldus Marjolein.

Jullie zijn ruim twee jaar actief in Italië. Wat hebben jullie in die periode geleerd?
Marjolein: “In het begin waren we zoekende. Wat wordt er van ons verwacht? Wat gaan we precies doen? Bovendien moesten we een nieuw sociaal leven opbouwen. Het duizelde in mijn hoofd, totdat ik mij realiseerde dat het er niet om gaat dat we ons nuttig of productief voelen. Het gaat erom dat we dicht bij God blijven en ons op Hem richten,” zegt ze verwijzend naar Johannes 15:4, 'Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft.'

Voel jij je geroepen om fulltime te dienen in Gods koninkrijk? Klik hier voor meer informatie.