Waarom ik als christen mijn kinderen niet heb laten vaccineren
Toen vijf jaar geleden onze oudste zoon werd geboren en een kwetsbare baby was, hebben mijn man en ik ervoor gekozen het vaccineren uit te stellen. We zijn ons gaan verdiepen in het vaccinatie beleid en hebben er veel voor gebeden. In de afgelopen vijf jaar hebben we veel gelezen en heeft God ons naar ons idee op een bijzondere wijze veel geleerd over dit onderwerp.
Er zijn drie redenen waarom wij als ouders onze kinderen niet laten vaccineren. De eerste reden is, dat angst naar ons idee āregeertā in deze discussie. Angst voor het krijgen van kinderziektes en het uitbreken van epidemieĆ«n. āJe wilt toch niet dat je straks met je zieke kind bij de dokter staat?ā is wat ons als argument gegeven wordt bij het consultatiebureau. Angst mag wat ons betreft nooit regeren, omdat we geloven in een hemelse Vader die voor ons zorgt. Angst maakt, dat het inhoudelijk spreken over de vaccinaties op zich, vrijwel niet mogelijk is. Wanneer vaccineren ter sprake komt, voelen veel mensen (ook artsen) zich ongemakkelijk en wijzen al snel op āverantwoordelijkheidā en āmaatschappelijk belangā. Wij zijn niet vĆ³Ć³r of tegen vaccineren. Wij zijn wĆ©l voor een goede informatievoorziening en eerlijke voorlichting.
De tweede reden waarom wij onze kinderen niet laten vaccineren, wijst op de logica van het prille begin van ons bestaan. Een baby ontwikkelt zich ongelofelijk wonderlijk tijdens een zwangerschap. Als mens grijpen we zo min mogelijk in, omdat we er simpelweg veel te weinig vanaf weten. Onze kennis rijkt niet ver genoeg. Na de geboorte is daar opnieuw een wonder: borstvoeding. God heeft borstvoeding zĆ³ gemaakt, dat het alles bevat wat een baby nodig heeft. (Daarbij wil ik wel de kanttekening maken, dat borstvoeding geven niet altijd vanzelf gaat..). Wat maakt nu, dat we tijdens een zwangerschap en bij het geven van borstvoeding volledig op God, de Schepper van ons leven, vertrouwen en dat we er daarna vanaf 8 weken zoveel aan toe willen voegen? Zou God het immuunsysteem van een baby niet Ć³Ć³k op een wonderlijke wijze ontwikkelen? Of heeft Hij hierbij hulp van ons mensen nodig? Deze vraag leeft voor ons heel sterk.
Als derde reden, maken wij ons zorgen over het ontbreken van onafhankelijk, wetenschappelijk onderzoek naar de (lange termijn) gevolgen van vaccineren en goede registratie van negatieve effecten (hoe vaak komen acute en chronische ziekten voor bij gevaccineerde en niet- gevaccineerde kinderen?). Aan vaccins worden allerlei hulpstoffen toegevoegd, waarvan niet duidelijk is of ze op korte of lange termijn (neurologische) schade veroorzaken (Zie voor meer informatie o.a. www.nvkp.nl en www.vaccinvrij.nl). Wij maken ons zeker net zoveel zorgen over gevaccineerde (chronisch) zieke kinderen als niet gevaccineerde zieke kinderen. In landen als Amerika, ItaliĆ« en Frankrijk, wordt vaccinatieschade inmiddels erkend en uitgekeerd. In Amerika is zelfs een āVaccine Injury Compensation Programā (VICP, zie o.a. www.nvic.org en www.oniam.fr/accidents-medicaux-vaccinations-obligatoires). In Nederland is dit helaas nog niet het geval. Wij vinden het belangrijk dat we eerlijk zijn en met elkaar erkennen dat vaccinatieschade bestaat. Ouders die hier melding van doen, bijvoorbeeld bij Lareb, moeten serieus genomen worden, erkenning krijgen en worden bijgestaan.
Ouders die hun kinderen niet laten vaccineren, worden vaak gezien als ouders die hun informatie via Google verkrijgen of van Facebook halen. Ik denk dat het juist een groep ouders betreft, die (naar ons inziens terecht) kritische vragen stelt. Zolang zij geen antwoorden krijgen, zal de vaccinatiegraad niet stijgen. Wij hopen en bidden, dat we elkaar in deze gevoelige discussie, met respect blijven benaderen. Laten we blijven bidden om wijsheid.
Hetty Troost is moeder van drie niet-gevaccineerde kinderen en orthopedagoog. Haar commentaar is een reactie op dit bericht: ChristenUnie-Kamerlid legt uit waarom je kinderen vaccineren een goed idee is.
Praatmee