De Gezalfde: De aftakeling begint (12)
Het is 2019. Johns vader overlijdt en kort daarop begint John een affaire. Hoe zal Annelies reageren? En de gemeente? In het jaar dat John 48 wordt, overlijdt zijn vader. John heeft al jaren geen contact meer met zijn ouders gehad. Eigenlijk al niet meer sinds hij zijn vader 24 jaar geleden als voorganger afzette. Zijn vader heeft het wel jarenlang geprobeerd met brieven, kaartjes en telefoontjes. Maar John heeft elk contact vermeden. Nu is zijn vader dood. De man voor wie hij zich al die jaren had willen bewijzen en die hij uit zijn leven had gebannen, is niet meer. Later zal John mij vertellen dat dit moment een keerpunt in zijn leven is geweest. Zoals hij het zelf verwoordde: de aftakeling was begonnen.
In de gemeente begint John steeds meer de druk te voelen van Erik, de jonge aanbiddingsleider. Erik heeft net twee jaar een opleiding gevolgd in hun moedergemeente in Colorado en is daar een beschermeling van senior pastor Michael geworden. Elke keer als John naar Erik kijkt, ziet hij in hem de tomeloze ambitie om zelf senior pastor te worden. Het liefst zou hij Erik uit de gemeente zetten, maar hij vreest de reactie van pastor Michael. Annelies ziet Erik trouwens wél helemaal zitten. John begint zich machteloos en onzeker te voelen.
“Annelies betrapt John achter het podium met Daisy, een van de blonde aanbiddingsleidsters.”
Een half jaar later heeft John zijn eerste affaire met Claire, een 19-jarig meisje uit de gemeente. De affaire blijft niet lang geheim. John ontkent in alle toonaarden. Annelies en de oudsten staan aan zijn zij. Claire moet op een zondagmorgen voor de hele gemeente schuld belijden, dat zij ten onrechte pastor John belasterd heeft. Hierna moet Claire de gemeente verlaten. Ze gaat weg bij haar ouders die ook in de gemeente zitten en haar niet geloven. Ze gaat samenwonen met een niet-christelijke vriend en wil nooit meer iets met de kerk of met God te maken hebben.
Vier maanden later is het weer raak. Deze keer is het Daisy, een van de blonde aanbiddingsleidsters. Daisy is 22 en heimelijk al een aantal jaar verliefd op pastor John. Al snel wordt hun affaire ontdekt door Annelies die hen achter het podium betrapt. De affaire wordt stil gehouden. John moet intern schuld belijden aan de oudsten. Daisy krijgt een som geld en mag een bijbelschool van vier jaar in Zuid-Afrika gaan volgen. John belooft dat het nooit meer zal gebeuren.
De kans dat mannen als John goed eindigen, is helaas maar heel klein. Vaak eindigen ze op een van de volgende drie manieren:
1. Ze grijpen teveel en te lang in de kas, waardoor op een gegeven moment zelfs voor de trouwste oudstenraad de maat vol is en ze ontslagen worden vanwege financieel wanbeleid. 2. Iemand met meer ambitie naar macht komt langszij. Er ontstaat een strijd en voor het eerst
verliezen ze dit spel, waardoor ze alles kwijtraken. Eigenlijk zoals John dat met zijn vader heeft gedaan. 3. Ze worden ontslagen vanwege seksuele escapades die niet meer onder het tapijt of onder de mantel der liefde geschoven kunnen worden. Dit laatste gebeurt met John.
“Karin raakt zwanger. De oudsten móeten nu wel handelen. John wordt per direct ontslagen en krijgt een jaarsalaris mee.”
Een jaar lang gaat het goed. Dan start John zijn laatste affaire met een jonge vrouw uit de gemeente. Karin is na twee maanden al zwanger van John. Dit was niet wat John verwachtte. Karin is ook niet iemand die stilletjes weggaat. Ze eist dat John het kind erkent. De hele gemeente komt het nu te weten. De oudsten moeten wel handelen. Onder leiding van Annelies wordt John per direct als voorganger ontslagen. Hij krijgt een jaarsalaris mee op voorwaarde dat hij zijn eigen gemeente onmiddellijk verlaat en nooit meer terugkomt.
Annelies wordt gekozen tot de nieuwe senior pastor en bevordert Erik tot co-pastor. Ook start zij een versnelde procedure tot echtscheiding. Ze koopt Johns aandeel van de villa en binnen twee maanden staat John als gescheiden man met een grote zak geld op straat. Rijk, maar tegelijkertijd helemaal berooid.
De val van John dreunt door evangelisch en charismatisch Nederland. Het haalt zelfs even het landelijke journaal. Op Facebook wordt er verheugd gereageerd. Veel van zijn slachtoffers voelen zich gerechtvaardigd in zijn val. Harde, smalende, vernietigende woorden, wellicht geschreven vanuit pijn, komen mij op mijn beeldscherm tegemoet. John is nu aangeschoten wild. Zowel veel ex-leden van de Joy-gemeente als de huidige leden voelen zich door hem verraden en verwond. Dit is een grote groep slachtoffers. Speciale forumsites worden gestart waarin deze slachtoffers John tot het bot toe fileren. Hier is vaak niets christelijks meer aan. Hoewel het taalgebruik me tegen de borst stuit, moet ik toegeven dat ik het allemaal intensief volg, me afvragend hoe het met hem zou zijn.
“John wordt gestalkt en bestookt met haatmails. Ik besluit om hem in Amsterdam op te zoeken.”
Een aantal ex-leden lijkt hem via het internet zelfs te stalken. Binnen twee weken is zijn nieuwe adres alweer op een site bekend gemaakt. Op Facebook wordt opgeroepen om hem te bestoken met haatmails. Ook ik zie zijn nieuwe adres. Het is in een redelijke buurt in Amsterdam. Ik zoek op internet naar een telefoonnummer, maar kan dat niet vinden. Vast en zeker geheim. Ook kan ik geen werkend e-mailadres van hem vinden. Hoe zou het met hem zijn? De enige manier om daar achter te komen, is om naar Amsterdam te gaan. Er is natuurlijk een grote kans dat hij er niet is, maar dat risico wil ik wel nemen.
In de trein onderweg naar Amsterdam gaan mijn gedachten terug naar een gesprek van gisteravond met mijn vrouw Jessie: “Waarom ga je naar Amsterdam? Je hebt niks met hem. Hij heeft nooit naar je omgekeken. Ik ken dat verhaal over jullie zomer, maar hoelang is dat geleden? Het is zonde van je dag. Kan je hem niet loslaten?”
“Ik kan John niet loslaten. We hebben iets met elkaar dat ik niet kan uitleggen. Ik voel me verantwoordelijk voor hem. Als je me vraagt ‘waarom?’, weet ik het niet. Maar het is er wel. Misschien is het iets van God, misschien niet. Mijn hart zegt dat ik moet gaan…” Ik kan de aai over
mijn wang nog steeds voelen. “Dan moet je gaan. Ik ken je; je moet je hart volgen. Ik begrijp je niet altijd, maar ik geloof in je…”
Over een paar minuten kom ik aan op het Centraal Station in Amsterdam. Ik heb hier de hele dag voor uitgetrokken. Ik heb een goed boek bij me; als hij er vanmorgen niet is, ga ik gewoon in Dwaze Zaken zitten. Dan probeer ik het vanmiddag en vanavond nog een paar keer. Ik vind het spannend. Ik weet niet hoe hij eraan toe is. Misschien wil hij me helemaal niet zien.
- wordt maandag vervolgd -
'De Gezalfde’ is een spannend feuilleton in dagboekstijl, geschreven door Matthijs Vlaardingerbroek. Elke maandag en donderdag staat een nieuwe aflevering online. Deze serie is volledig fictief. Hoewel gebeurtenissen zoals beschreven in ‘De Gezalfde’ herkenning zullen oproepen bij mensen die bekend zijn met de mores in bepaalde evangelische en charismatische gemeenten en organisaties in Nederland, berust elke gelijkenis met bestaande personen, gemeenten en situaties op louter toeval. Ook is het niet zijn opzet om met deze serie evangelische en charismatische christenen of kerken op de hak te nemen, maar veel meer dieperliggende dynamieken bloot te leggen.
Praatmee