Een makkelijk onderwerp is het niet. Christenen en kerken kunnen hier heel verschillend over denken. Maar erger nog: voor homo’s en lesbiennes zelf is de kerk een plek waar ze eerder weggaan dan dat ze zich er welkom voelen. Er zijn kerken die gelukkig een uitzondering vormen, maar misschien bevestigen die dan wel de spreekwoordelijke regel.
Als kerken en christenen moeten we met een juiste houding om homo’s en lesbiennes heen staan. En we moeten met de juiste mind set het gesprek in gaan: want het gaat hier niet over een stel koude overtuigingen, maar over mensen! Daar kunnen we als kerken vaak nog in groeien. Daarom wil ik in deze blog 6 opmerkingen en tips op een rij zetten hoe je goed voorbereid het gesprek in kunt gaan. Dit is eerst belangrijk – daarna (in een volgende blog dus…) kun je het gaan hebben over de inhoud en wat je erover denkt:
1. Iemand is niet in de eerste plaats homo, maar kind van God. Of je nu homo of hetero bent: daar hangt je identiteit niet van af. We zijn allemaal allereerst mensen die stuk voor stuk gemaakt en geliefd zijn door God. In Christus zijn we allemaal gelijk en is de één niet minder dan de ander.
Juist de kerk mag een plek zijn van acceptatie en openheid
2. De kerk mag de plek zijn waar homo’s zich geaccepteerd en geliefd mogen voelen. Helaas is dat nu vaak nog niet het geval. Het blijkt dat homo’s binnen de kerk gemiddeld later uit de kast komen dan daarbuiten en dat gelovige homo’s hun geaardheid veel moeilijker kunnen accepteren dan niet-gelovigen. Dat zijn negatieve conclusies. Juist de kerk mag een plek zijn van acceptatie en openheid. Sterker nog, de Bijbel legt vaak het beeld neer dat in een lichaam juist de meest kwetsbare delen de meeste zorg krijgen. Hoe is dat in de kerk? Krijgen homo’s ook die extra zorg en liefde? Laten we er in ieder geval een begin mee gaan maken.
3. Voer geen gesprekken en discussie over homo’s, maar met homo’s. Bedenk goed dat dit onderwerp niet gaat over koude dogma’s, maar dat je het hebt over mensen en hun diepste gevoelens. Bedenk je eens: wat betekent het voor mensen dat zij het onderwerp zijn van ethische discussies? Het gaat hier over mensen, waar je een verantwoordelijkheid naar hebt. In de kerk zouden gesprekken over homoseksualiteit mijns inziens dus ook altijd met homo’s gevoerd moeten worden. Vraag ze erbij en ga samen in gesprek.
4. Doe jezelf door je eigen stelligheid niet de das om. Mensen kunnen soms heel stellig zijn over homofilie en homseksualiteit. Ze zijn vol tegen en verbinden er vervolgens absolute conclusies aan. Dat mag, maar realiseer je tegelijkertijd: als ik dit nu zo stellig beweer, kan ik daar dan mijn hele leven achter blijven staan? Als je nu keihard tegen homo’s bent en alles veroordeelt wat daar mee te maken heeft, ben je dan ook consequent als misschien je eigen kind over 5, 10 of 25 jaar naar je toekomt en vertelt dat hij/zij homofiel is?
In de kerk zouden gesprekken over homoseksualiteit ook altijd met homo’s gevoerd moeten worden
5. Gebruik homo niet als scheldwoord. Voor velen is het een geliefd en veelgebruikt scheldwoord. In het verkeer, op het voetbalveld, in je vriendengroep. Maar het signaal dat er van uitgaat, is fout. Wat als er op dat moment een homo in je buurt staat en dit hoort? Wat geeft hem/haar dat voor gevoel? Hoe zou het voor jou voelen als jij diegene was?
6. Het kan: positief spreken over en met homo ‘s. Het gesprek over en met homo’s wordt vaak gekenmerkt met de moeilijke vragen en lastigheden rondom de uitleg hierbij van de Bijbel. En natuurlijk, dat zal ook lastig blijven – dat snap ik. Maar… wanneer was de laatste keer dat je je waardering uitsprak naar een homo of lesbienne? Gewoon voor het feit dat diegene met zijn/haar geaardheid in dit leven sterk blijft staan en wat moois van het leven probeert te maken, ondanks alle vragen. Wanneer sprak je voor het laatst met een homo over de mooie kanten van het leven en van de liefde? Laat deze blog tot slot een uitdaging voor je vormen: als jij een homo of lesbienne kent… spreek je waardering en complimenten eens uit naar diegene. Voor wie hij of zij is. Dat ze hun weg vinden in de kerk, met alle blikken en vragen die op hun afkomen. Oftewel: waardeer ze om wie ze zijn. Spreek diegene eens aan met de woorden: ‘ik bewonder en waardeer je omdat …..’
Praatmee