Leeflang merkt op dat een deel van christelijk Nederland zich “intensief met eindtijdtheorieën bezighoudt”. “Als theoloog heb ik mij de afgelopen jaren volop verdiept in onderwerpen die raken aan de eindtijd. Gaandeweg maakte ik kennis met andere invalshoeken. Er opende zich een wereld die vele breder, rijker en relevanter was dan het benauwde idee dat ik er altijd bij had. Ik ontdekte hoezeer de toekomst alles met het dagelijks leven te maken heeft. Voor mij is één ding zeker: de toekomst is duidelijk met het hier en nu verbonden. Daardoor lukt het mij steeds beter om de eindtijdknop uit te zetten. Dat wil zeggen: niet te speculeren over een geïsoleerde eindtijdfase en alles wat met de toekomst te maken aan de hedendaagse praktijk te koppelen.”

Wat heb je hiermee te zeggen tot christenen die een duidelijk onderscheid maken tussen hun dagelijks leven en gebeurtenissen in de toekomst?
“Mijn pleidooi is niet: laten we stoppen met nadenken over de toekomst. De uitdaging is om op zoek te gaan naar een wisselwerking tussen heden en toekomst. Er zijn thema’s die ik beschouw als vaste ijkpunten die onze toekomstverwachting stempelen. Denk bijvoorbeeld aan de opstanding der doden, het laatste oordeel en de nieuwe hemel en aarde. Mij gaat het er juist om het eens niet te laten draaien om de beschrijving van de toekomst, maar om haar impact op ons leven vandaag de dag. Eindtijdthema’s gaan in mijn visie veel meer over onderweg zijn met God en elkaar.