Als kind groeide Griffioen op in een hervormde gemeente.  “Ik bewaar daar goede herinneringen aan”, maakt hij duidelijk. “Zo deed ik van harte mee aan het jeugdwerk en catechisaties. Ook legde ik belijdenis van het geloof af. Kort na mijn trouwen startte ik als installateur in de elektrotechniek een eigen bedrijf. Als ondernemer je eigen bedrijf op poten zetten en onderhouden is een kwestie van hard werken. Zondag werd al snel een uitslaapdag. Langzamerhand dreef ik weg bij de kerk. Uiteindelijk ging ik niet of nauwelijks meer naar de kerk.” Griffioen is daar niet trots op en geeft toe dat hij verkeerde prioriteiten stelde. “Het was heel simpel: mijn bedrijf ging voor alles. Daar lag de focus op, met alle gevolgen van dien.”

“In 1999 werd onze eerste zoon, Joost, geboren. Toen kwam de vraag naar boven: laten we hem wel of niet dopen? Dat vond ik moeilijk, want niet trouw naar de kerk gaan maar in diezelfde gemeente wél je kind laat dopen, dat is voor mij een ingewikkelde combinatie. Uiteindelijk besloten we naar een andere, kleinschaligere gemeente te gaan om zo een nieuw begin te maken. Daar hebben we onze zoon laten dopen. De echte omkeer kwam echter pas jaren later, toen ik de Alpha-cursus ging volgen. Ik mag zeggen dat er een wedergeboorte plaatsvond. Dat was het begin van mijn geloofsrelatie met de Heere Jezus. Daar ben ik blij om, maar tegelijkertijd ben ik ook verdrietig vanwege al die jaren waarin het niet draaide om God, maar om mij en mijn bedrijf.”