'Ik kan me je bezorgdheid over de situatie in ons kerkverband voorstellen. Er is inderdaad veel aan de hand en we weten niet waar het op uit loopt. Ik deel dus die bezorgdheid', maakt ds. P. D. J. Buijs duidelijk in zijn antwoord. 'Nu is niet elke verandering verkeerd. Wel zullen we altijd de vraag moeten stellen: dient een bepaalde verandering de Heere en het heil van Zijn gemeente, of doen we het omdat we wel eens iets anders willen? Bij het laatste denk ik altijd: zo’n snoepje is gauw opgezogen; dan moet je weer een nieuwe prikkel hebben. Veranderen om het veranderen is heilloos.

Veel moeilijker wordt het als: 1) De prediking in het geding komt. Terecht merk je op dat de inhoud van de catechismus (ellende, verlossing en dankbaarheid) de inslag van de prediking behoort te zijn (al verschillen de accenten uiteraard per tekst). Ik deel de bezorgdheid dat de prediking vervlakt. 2) Het gezag van de Bijbel in het gedrang komt. Dat speelt bij zaken als ‘vrouw en ambt’ en homoseksuele relaties. 3) Kerkenraden zich niet meer houden aan afspraken die door de synode zijn gemaakt. 

In deze dingen gaat het om wezenlijke zaken, hoofdzaken dus. Die zijn onopgeefbaar. Het is een heilige kunst om onderscheid te maken tussen de hoofdzaken en de zaken die op zijn minst van (iets) minder belang zijn. Laten we bidden dat de Heere de CKG bewaart bij Zijn Woord en dat de Heilige Geest zó de liefde van Christus in onze harten werkt, dat we elkaar op die basis zoeken en vinden', aldus de christelijke gereformeerde predikant uit Nunspeet.