"Er is zoveel informatie te vinden over de locatie van Sodom in de Bijbel", zegt Collins. "Je moet haast blind en ongeletterd zijn om de 25 geografische puzzelstukjes niet met elkaar te kunnen verbinden. Het is niet moeilijk."

Veel christenen dachten lange tijd dat de steden van Sodom en Gomorra zich bij de dode zee bevonden. Dit komt door claims die archeoloog William Albright in 1924 maakte. Er zijn echter nooit aanwijzingen voor gevonden.

In 2001 besloot Collins op een andere manier onderzoek te gaan doen, met behulp van de Bijbel. "Het probleem met Williams benadering is, is dat hij nooit enig gebruik heeft gemaakt van Genesis 13. Dat is de woordelijke kaart naar Sodom. Williams volgde gewoon lukraak gedachtes die in hem opkwamen."

Collins focuste zich bij zijn onderzoek op de rivierbedding van de Jordaan. "De vraag die je moet stellen bij de locatie van Sodom is: 'Waar stond Lot toen hij zijn ogen oprichtte en zag dat de hele Jordaanvlakte rijk aan water was? Dat was tussen Bethel en Ai", verwijst Collins naar Genesis 13 vers 10.

Meteoriet
Het leidde Collins naar de streek Tall el-Hammam. Hij kreeg toestemming van de Jordanese overheid om er te gaan graven. Collins en zijn team ontdekten een hele serie steden uit de bronstijd die welvarend en rijk waren. Ook ontdekten ze gebruiksvoorwerpen en kruiken die gesmolten bleken te zijn.

Het wetenschappelijke artikel dat Collins over zijn bevindingen schreef, stelt vast dat er een thermische catastrofe voorafgegaan is aan de vernietiging van de stad. "Er zijn afgefikte fundamenten te zien en dikke lagen as die wijzen op een verwoestende gebeurtenis zoals die in Genesis 19 beschreven wordt."

Het wetenschappelijke artikel concludeert volgens CBN News dat dit door middel van een meteorenregen of meteoriet-inslag heeft plaatsgevonden.