"'Dan ga ik op tot Gods altaren, tot God mijn God, de bron van vreugd’, we zongen hem zojuist, dat vierde vers van Psalm 43", zegt ds. Kieviet tegen zijn hoorders. "Diezelfde psalm werd ook gezongen op 13 maart 1941 in de gevangenis van Scheveningen, in het zogenaamde Oranje-hotel. De psalm werd gezongen onder dramatische omstandigheden, het was in de oorlogstijd van 40-45."

“Op die dag in maart 41 werden door de Duitse bezetter achttien mannen uit hun cellen gehaald: vijftien mensen van de verzetsgroep ‘de Geuzen’ en drie Amsterdamse februaristakers. Vlak voor het moment dat deze mannen werden weggevoerd, klonk in een aantal cellen het zesde couplet van het Wilhelmus. Toen de mannen in de gang van het cellencomplex in een rij werden gezet, begon één man te zingen. De Dordtse onderwijzer Leendert Keesmaat.

Wat zong hij? Psalm 43. Eerst heel aarzelend, maar later al snel hoorbaar voor de medegevangenen in hun cellen. Het was een belijdenis van Hem, van Hem ‘die na kortstondig ongeneugt mij eindeloos verheugt’."

"Diezelfde dag nog hebben de Duitsers op de Waalsdorpervlakte bij Den Haag de achttien mannen doodgeschoten. Een ontzettende gebeurtenis, zoals dat in die jaren in ons land zoveel gebeurde. Inmiddels is het achtenzeventig jaar geleden en afgelopen week hebben we het mogen gedenken en stonden we er bij stil.

Misschien bent u op de avond van de vierde mei ook wel naar het monument geweest waar een groot gedeelte van de stad vergaderd was en waar enkele minuten stilte gelegenheid gaven om uw gedachten terug te leiden. Of u het meegemaakt hebt of niet, we weten wat er in die donkere jaren in ons land gebeurd is.”

In onderstaande beelden van Evangelie Herauten is het bewuste preekfragment van ds. Kieviet terug te zien. Voor meer preekfragmenten of volledige preken kunt u een kijkje nemen op het YouTube-kanaal van Evangelie Herauten.