Het is een steen die niet groter is dan de palm van je hand. Maar op de steen zijn er inkepingen te vinden, die laten zien wat de invloedrijke Hizkia in de eerste 17 jaar van zijn koningschap voor elkaar kreeg. Ook staat de naam van Hizkia op het tablet uit de 8ste eeuw voor Christus. Het duurde meer dan tien jaar voordat Galil samen met Eli Shukron van het Bible and Ancient History-onderzoeksinstituut de inscripties vertaald kreeg.

Uit de inscripties valt af te leiden dat de koning het bevel uitvaardigde dat de vijver bij Siloam afgegraven moest worden. Ook moest een tunnel gegraven worden om bij het water van de bron Gihon te komen. Die actie zorgde ervoor dat de stad Jeruzalem gered werd uit de handen van Sanherib, de Assyrische koning, toen hij volgens 2 Kronieken 32 de stad probeerde in te nemen en het de watertoevoer ontzegde. Verder staan op de steen tekenen van het hervormen van Joodse rituelen en het verslaan van Palestina.

Galil: "Dit zijn de meest complete koninklijke inscripties die er zijn, en het is verder bewijs dat de koningen van Israël en Juda koninklijke inscripties lieten schrijven die hun namen en daden laten zien. Het zijn op dit moment de vroegste manuscripten van de Bijbel. Ze zijn honderd jaar eerder te dateren dan de zilveren amuletten van Ketef Hinnom en zelfs honderden jaren eerder dan de Dode Zeerollen. Ze ondersteunen ook de claim dat de boeken Koningen gebaseerd zijn op teksten uit historische kronieken en koninklijke inscripties en dat de Bijbel de historische werkelijkheid laat zien en geen verbeelding is."

Omdat de steen de exacte datum van de vijver en de tunnel naar de bron van Gihon laat zien, is professor Galil overtuigd van de datering van het tablet, wat volgens hem op 709 voor Christus uitkomt.