Koelewijn heeft altijd ontkend, maar de rechtbank acht een groot deel van de beschuldigingen tegen hem bewezen. Koelewijn legde zich destijds niet neer bij het vonnis omdat hij naar eigen zeggen wel degelijk met reden zijn zoon had opgesloten: de jongen zou zijn zussen hebben verkracht. De Bunschoter wilde zijn zoon niet bij de andere kinderen hebben en omdat de jongen niet direct weg kon, werd hij opgesloten.

De advocaat van Koelewijn ging in cassatie; wat wil zeggen dat de Hoge Raad bekijkt hoe de rechter in het hoger beroep tot een beslissing is gekomen, en of de wet juist is toegepast. Dat staat nu te gebeuren. Mogelijk is er te weinig rekening zijn gehouden met nieuwe informatie, namelijk een reclasseringsrapport waaruit zou blijken dat een onvoorwaardelijke celstraf schadelijk zou zijn. Ook zou het strafbare feit dat Koelewijns vrouw heeft begaan (zij werd veroordeeld tot vijf maanden voorwaardelijk omdat ze te weinig heeft gedaan) verjaard zijn. Een advocaat-generaal (hoge adviseur) adviseert dan ook om het vonnis te vernietigen, zodat het gerechtshof de zaak opnieuw kan behandelen.

De verdachte en zijn vrouw zijn diepgelovig. Een aantal kinderen deed in 2016 aangifte tegen hem. De Hoge Raad doet op 11 oktober uitspraak in de cassatie.