Ik ben een filosoof. Niet in de zweverige zin van nadenken over de aard van de werkelijkheid en of dat lepels wel echt bestaan, zoals in de Matrix-films, maar in de letterlijke zin. Een lief-hebber van de wijsheid (bewust met streepje, om het te onderscheiden van ‘liefhebber’, ‘fan’). Of eigenlijk: Wijsheid, met een hoofdletter W. De Wijsheid Die, wanneer je met een christelijke bril Spreuken leest, een Persoon is: Jezus Christus. Als christenen zouden we allemaal lief-hebbers van de Wijsheid, en in het verlengde daarvan ook van de wijsheid, moeten zijn. Toch zie ik dat veel te vaak misgaan.