In een gesprek met een christen uit de Westelijke Jordaanoever vroeg hij waarom Palestijnse christenen Hamas niet openlijk veroordelen, ondanks het geweld en de vernieling die de terreurbeweging over hen heen heeft gebracht. Het antwoord was glashelder: “Wil je dat ze worden vermoord voor wat ze zeggen?” Die angst is reëel. Hamas duldt geen kritiek en wie zich uitspreekt, riskeert zware gevolgen.

De reden dat veel christenen zich wél vrij voelen om kritiek te uiten op Israël, ligt volgens dezelfde bron in het feit dat Israël hen die ruimte wél biedt. Het feit dat christenen in Israël of de Palestijnse gebieden Israël kunnen bekritiseren zonder represailles, bewijst volgens Brother Rachid dat Israël hun vrijheid van meningsuiting respecteert. “Als iemand beweert dat Israël christenen onderdrukt, dan spreekt de realiteit dat zij zonder angst Israël kunnen bekritiseren, dat beeld tegen”, stelt hij via het sociale mediaplatform X.

Christen zijn tussen twee vuren
De situatie van Palestijnse christenen is uiterst complex. In Gaza en de Westelijke Jordaanoever leven ze als minderheid binnen een overwegend islamitische omgeving, waarin extremistische denkbeelden steeds meer terrein hebben gewonnen. Tegelijkertijd voelen velen zich verbonden met het Palestijnse volk en dragen ze het leed van de conflictsituatie en geweld mee.

In de Palestijnse gebieden is openbare kritiek op de machthebbers vrijwel uitgesloten. In Israël daarentegen hebben christenen dezelfde burgerrechten als joodse en islamitische burgers. Zij kunnen deelnemen aan het maatschappelijk leven en genieten van godsdienstvrijheid. Hoewel ook daar spanningen bestaan, zijn de omstandigheden voor christenen aanzienlijk veiliger en opener dan onder Hamas.