'De vraag die we moeten stellen is: hoe behoort een predikant op een Schriftuurlijke wijze zijn gemeente te zien? Niet als allemaal kinderen Gods. Integendeel', stelt ds. A. J. Schalkoort. 'Wat zegt Paulus ook weer in Romeinen 3:11: 'Er is niemand die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.' Dat geldt zowel Jood als heiden. Het geldt kerkelijke en niet-kerkelijke mensen.

Door de wedergeboorte, door het levendgemaakt te zijn door de Heilige Geest, worden geloof en bekering gewerkt in het hart van zondaren. Vandaaruit komen we bij het hart van de verkondiging namelijk de rechtvaardiging van de goddelozen door het geloof. Het is waar, niemand zal zonder heiligmaking God zien. Maar de heiliging is niet de grond van onze zaligheid. Dat is de rechtvaardiging door het geloof. Het gevaar is groot dat we de heiliging apart gaan zien als iets wat wij nog moeten doen als toevoeging bij onze zaligheid. Dan komen we in het vaarwater van werkheiligheid terecht. 

Bij mijn weten wordt veelvuldig over dit onderwerp gesproken. Denk aan de diensten rondom de bediening van het heilig avondmaal. Denk aan de behandeling van de Heidelbergse Catechismus, waar met name in het stuk van de dankbaarheid de heiliging van het leven beleden wordt. De wedergeboorte en bekering zijn geen eindpunt maar het begin om op te wassen in de kennis van de Heere Jezus Christus', zo maakt de hersteld hervormde emerituspredikant duidelijk.