Paulus’ brief aan de Efeziërs laat zich in tweeën verdelen. Het eerste gedeelte (hoofdstuk 1-3) behandelt Gods verkiezende liefde, die blijkt uit de redding door Jezus Christus, zoals de –  overwegend niet-Joodse  – lezers die hadden ervaren. In het tweede gedeelte (hoofdstuk 4-6) brengt Paulus heel concreet het christelijk leven ter sprake. Niet zomaar als een dankbare reactie van de kant van de gelovige, maar vooral als blijk van trouw aan het verbond met God, onder invloed van zijn heilige Geest. We belichten een tekst die dit laatste duidelijk maakt: “Maak Gods Heilige Geest niet bedroefd, want Hij is het stempel waarmee u gemerkt bent voor de dag van de verlossing” (Efeziërs 4:30).