Abdi was een vrome moslim (totdat hij verliefd werd op de Bijbel)

Abdiwelli en Helen ontmoetten elkaar, trouwden en dienden samen de Heere. Abdiwelli werd hierom vermoord. Helen doet nu in haar eentje het werk maar niet alleen. Lees hun verhalen.
Abdi, een vrome moslim, vroeg zich af of er meerdere manieren waren om naar de hemel te gaan. De Koran leerde hem dat hij alleen in de hemel kon komen als hij vijf keer per dag bad, de moskee bezocht en goede daden deed. Hij vergeleek dit met wat de Bijbel zegt over naar de hemel gaan en dat veranderde zijn leven.
Abdiwelli Ahmed - kortweg Abdi - groeide op in Garissa, Kenia, en was volledig toegewijd aan de islam. In Kenia wonen veel etnische Somaliërs. Abdi stamde af van een lange lijn van vrome moslims uit Somalië, waar 'Somaliër hetzelfde is als moslim zijn', en hij leerde dat de islam hem ‘in het bloed zat’. Abdi voldeed trouw aan de verwachtingen van zijn familie en werd een islamitisch leider op zijn middelbare school.
Maar in 1993, terwijl hij op de universiteit zat, begon Abdi zich af te vragen of er een andere manier was om naar de hemel te gaan. Omdat hij niet zeker wist waar hij in het hiernamaals terecht zou komen, begon hij de islam zelf in twijfel te trekken en ging de Koran met de Bijbel en Mohammed met Jezus te vergelijken. In de Bijbel las hij dat Jezus Christus "de Weg, de Waarheid en het Leven" is en dat er alleen redding is door geloof in Hem. Maar volgens de Koran kon hij de hemel alleen bereiken als hij vijf keer per dag bad, regelmatig naar de moskee ging, de armen hielp en goede daden deed.
Blinde gids
"Diep in mijn hart werd ik geconfronteerd met leegte", zegt Abdi in een interview jaren geleden, "omdat er in de islam geen vrede, eeuwige zekerheid of voldoening in het hart van het individu is." Bij het vergelijken van de Koran met de Bijbel vond hij meer dan vijfhonderd fouten en tegenstrijdigheden in de Koran. Hij begon ook de profeet Mohammed in een nieuw licht te zien: "Mohammed zelf zei dat hij niet wist of hij naar de hel of de hemel zou gaan, en hij kende het lot van de mensen die hem volgden niet", zei Abdi. "Ik realiseerde me dat deze man een blinde gids was. Ik wil geen blinde gids te volgen."
Toevlucht
Hoe meer Abdi in de Bijbel las, hoe meer hij er verliefd op werd. Het scheppingsverhaal in Genesis, het liefdeshoofdstuk van 1 Korintiërs 13 en Jezus' afscheidsrede beginnend in Johannes 14 raakten hem diep. Na gesprekken met een christelijke vriend, stelde hij uiteindelijk zijn vertrouwen op Christus en vond hij de eeuwige zekerheid die hij zo lang had gezocht.
Toen andere studenten en docenten hoorden dat Abdi de islam had verlaten, beschouwden ze hem als een gevaar voor het geloof van andere studenten. "Ik ben in elkaar geslagen", zei Abdi. "Er zijn me allerlei slechte dingen aangedaan. Mijn leven was in gevaar." Op een dag, toen hij christelijke leiders op de campus ontmoette, sloeg iemand Abdi met een steen op het hoofd, wat ernstige bloedingen veroorzaakte.
Kat en muis
Hij rende naar het huis van zijn moeder om zich te verstoppen, maar dagen later zag hij een menigte van ongeveer veertig mensen het huis naderen. Hij vluchtte toen opnieuw, dit keer naar een vriend; hij wist dat mensen hem wilden vermoorden.
"Zij waren als een kat, en ik was een muis in mijn eigen geboortestad.” zei hij. Na nog meer doodsbedreigingen te hebben ontvangen, reisde Abdi zes uur naar het noordwesten om hulp te zoeken bij een christelijk familielid en voorganger, Ibrahim. Deze christen stichtte kerken en deelde het Evangelie met Somalische moslims in Kenia. Ibrahim nam hem uiteindelijk mee naar een christelijk missiecentrum op de campus in een stad en, waar Abdiwelli werd voorgesteld aan een vrouw met de naam Helen. Samen begonnen zij een leven in dienst van God.
Het verhaal van Helen
De Nigeriaanse Helen viel voor Abdi hartstochtelijke geloof. Ze trouwen en brengen het Evangelie aan moslims, ondanks gevaar. Na enkele jaren wordt Abdi door drie mannen vermoord. “Ondanks dit grote verlies en verdriet wist ik dat God het martelaarschap van mijn man zou gebruiken voor Zijn Koninkrijk”, getuigt Helen. “We hebben immers een zegevierende God!”
“Ik groeide op in Nigeria en leerde Christus al als jong meisje kennen. Tijdens mijn studie ervoer ik een roeping om te dienen en toen ik mijn masteropleiding had afgerond, richtte ik een zendingsorganisatie op in Engeland. Ik volgde trainingen om het Evangelie met moslims te delen en reisde naar Kenia. Daar ontmoette ik Abdi. Hij droeg mijn bagage en sprak hartstochtelijk over zijn geloof. ‘Ik hou van de Heere en ik ben klaar om voor Hem te sterven’, zei hij bij onze eerste ontmoeting.
Toearegs
We begonnen te daten en besloten na een tijd om te trouwen. Om mijn familie in Nigeria tevreden te stellen, trouwden we in het nabijgelegen Niger. In dit Franstalige land is meer dan 95 procent van de inwoners moslim. Drie jaar lang bleven we in dit land om de Toearegs te dienen. Heel veel van hen kwamen tot geloof!
Daarna gingen we onder Somaliërs werken, in Garissa. Dit ligt op slechts 145 kilometer van de Somalische grens en was op dat moment (in 1999) voor ongeveer 90 procent Somalisch. We dienden Somaliërs door hen te trainen in het ontwikkelen van landbouw en deelden het Evangelie als de gelegenheid zich voordeed.
Jerrycans benzine
We stuitten onmiddellijk op verzet van moslims uit de buurt. Op een avond kwamen ze met jerrycans vol benzine naar ons huis om het plat te branden. Een lokale ambtenaar zag wat er gebeurde en bracht ons haastig in zijn auto naar het politiebureau. Voor onze veiligheid bleven we daar een nacht.
Toen we ons veiliger begonnen te voelen in het dorp, kwamen enkele gelovigen bij ons thuis om Gods Woord te bestuderen. Daarnaast hadden we een ontwikkelingsproject voor lokale boeren, gaven trainingen over drugs, gaven huwelijkscursussen en startten een alfabetiseringscursus voor vluchtelingen. Abdi bezocht daarnaast ook buurlanden om het Evangelie te delen met elke gevluchte Somaliër die hij maar ontmoette. ‘Ons verlangen is om God te kennen en Hem bekend te maken, zodat veel Somaliërs christenen kunnen worden, discipelschapstraining volgen en terugkeren naar hun huizen’, zei hij altijd.
Al-Shabaab
Als Somaliërs de islam verlaten, worden ze er niet alleen van beschuldigd hun religie maar ook hun nationale identiteit te hebben verloochend. In Somalië is het illegaal om je van de islam te bekeren of het Evangelie te brengen. Christenen worden daarom actief aangevallen en vermoord door Al-Shabaab en door familieleden. Ook worden ze vaak vervolgd door vijandige Somaliërs, zelfs als ze hun thuisland hebben verlaten.
Het was op 7 februari 2013 om 12:00 uur, twintig jaar nadat Abdi zijn geloof in Christus had gesteld, dat zijn achtervolgers hem inhaalden. Terwijl hij sprak met een voorganger in het centrum van de stad, werd hij door drie moordenaars doodgeschoten. Intens bedroefd en in shock vluchtte ik met mijn zoons naar Nairobi en uiteindelijk naar mijn geboorteland Nigeria. Ik had al mijn vertrouwen in Somaliërs verloren, ook in degenen die zich christen noemden.
Zegevieren
Ondanks het grote verlies en verdriet wist ik dat God het martelaarschap van mijn man zou gebruiken voor Zijn Koninkrijk. We hebben immers een overwinnende God. Ik weet dat Hij zal zegevieren in deze situatie.
Ik merkte dat God mij en de jongens dichter naar Hem toe trok. We hebben de Bijbel intenser bestudeerd dan toen Abdi nog bij ons was en we hebben door de jaren heen hoop en moed gevonden om ons geloof te delen met de gekwetste wereld die is verloren in zonde.
Gewoon goed
Na zeven jaar afwezigheid bezochten de jongens en ik Garissa op 21 juni 2020. Ik wilde niet terugkeren naar de stad, maar voelde me ertoe geleid. Sindsdien zijn we er verschillende keren op bezoek geweest, in februari 2021 voor het laatst. Voor mij was het gewoon goed om terug te zijn waar God ons wil hebben.
In Garissa ontdekte ik tot mijn verrassing dat Abdiwelli bekend is geworden en dat 'elke Somaliër zijn getuigenis kent'. Zijn invloed is ook voelbaar in de Somalische christelijke gemeenschap buiten Garissa. Onlangs vroeg zijn broer of ik mee wil doen aan een medische missie om Somaliërs te helpen die door een lokale stam worden aangevallen vanwege een ruzie over land. Ik heb hem gezegd dat we christenen zijn en dat we zullen komen met het evangelie en medicijnen. Ik heb al rolstoelen, kleding, voedsel voor een maand en andere benodigdheden ontvangen om de getroffenen te helpen.
Vastbesloten
Ik ben vastbesloten om Christus te blijven volgen en Somalische moslims te dienen, net als mijn man. We moeten nooit stoppen met het uitreiken naar de verloren en stervende wereld totdat Christus komt. Een vriendin van mij zei dat ik voorzichtig moest zijn. Ik zei tegen haar: 'Als ik mijn leven probeer te redden, zal ik het verliezen.' Samen met mijn zoons wil ik de mensen bereiken die mijn man, hun vader, heeft gedood. Ik wil hen vertellen over Gods verzoenende liefde.”
Wat doet SDOK?
SDOK steunt Helen door bij te dragen in haar levensonderhoud en door het schoolgeld voor haar zoons te bekostigen. Totdat Abdi werd vermoord, werd hij ondersteund door een zusterorganisatie van SDOK. Na zijn dood werden Helen en haar zoons bemoedigd en aangemoedigd in hun geloof.
“Ik heb een unieke kans gehad om veel Somalische gemeenschappen in Oost-Afrika, Europa en Amerika te ontmoeten. Ik denk niet dat ik ooit op een van die plaatsen ben geweest waar ik niet iemand heb ontmoet die op de een of andere manier door Abdi werd beïnvloed."