Toen hij directeur werd van 3xM in 1991 werd, werd hij midden in de nacht wakker gemaakt. Martien Timmer hoorde een lieflijke stem die zijn naam hoorde zeggen. “Ik zei: ‘Spreek Heer, Uw knecht hoort.” Er kwam geen reactie, Martien besloot weer te gaan slapen. Drie maanden later werd hij weer wakker gemaakt, nu was het op een ruwe manier. Een raspende stem zei: ‘Verkoop je ziel aan mij.’

“In de naam van Jezus, ga weg van mij”, zei Timmer. Het moest wijken, zo voelde het voor de directeur, die nu 30 jaar aan het roer staat van de zendingsorganisatie. “Het idee om directeur te worden werd zwaar aangevochten”, vertelt Timmer. “Ik hoor zulke verhalen ook van partners terug. Maar we hoeven er niet bang voor te zijn: God is groter dan alles en iedereen. We staan in het voorfront van de missie. Ook in Nederland gebeurt dit, gewoon als je in je bed ligt.”

Voorbeelden van hoop
Als directeur zag hij in 30 jaar veel hoop voorbijkomen, vertelt hij. Sommige mensen staan hem nog heel helder op het netvlies. “Rond 2003 had ik een gesprek met een 18-jarige vrouw uit Mali. Ze woonde nog thuis, en haar vader is imam. Ze ging naar de kerk als haar vader het niet merkte. Haar moeder liet het toe. Stel je voor dat je in die situatie zit!”

Of vorig jaar, toen een Afghaan zei: “Als mijn zwager weer komt, en hij zegt dat Jezus Christus niet voor onze zonden is gestorven, dan schiet ik ‘m dood.” Zó belangrijk vond hij het om op te komen voor Jezus! “Maar op de verkeerde manier, op de manier van zijn cultuur. Na zijn bekering was er nog heel wat discipelschapstraining te doen”, lacht Timmer.

Discipelschap, het is de rode draad in het verleden van 3xM. Timmer: “Laatst had ik het er nog met één van de oprichters over: was discipelschap aan het begin al een belangrijk thema? ‘Jazeker’, zei hij zonder twijfel. Mooi om terug te horen, vind ik dat. Het zat toen al in het DNA van 3xM.”

Een gedurfde missie
Maar hoe discipel je in een veranderend werkveld, waarbij mensen 400 kilometer verderop naar de kerk zouden moeten? In landen als Afghanistan en Somalië, waar meer dan 99 procent van de mensen moslim is? 3xM formuleerde een gedurfde missie: voor 2030 willen ze 1 miljoen mensen discipelen. “En ze geestelijk thuisbrengen via digitale media”, zegt de directeur er direct achteraan. “Dat geeft namelijk een heel andere dimensie.”

Braakliggend terrein is er genoeg: nog 3 miljard mensen hebben nog niet van Jezus gehoord. Ze wonen in een specifiek gebied, tussen de 10e en 40e breedtegraad op het noordelijk halfrond. “Van West-Afrika tot Japan, zeg ik altijd maar. Na 40 jaar komen we er meer aan toe dan ooit.” Hoe dat mogelijk is? “Omdat het technisch gezien ook mogelijk is. We proberen goed gebruik te maken van sociale media en andere internetplatforms.”

Veel mensen in dit gebied zijn boeddhistisch, vertelt Timmer, denk aan China, Japan en een groot gedeelte van het Aziatisch schiereiland. Dat zorgt voor een uitdaging: “De islam ligt dichter bij ons dan de boeddhistische wereld. Daarbij zit er vaak animisme achter. Het is een heel complex probleem, het is fundamenteel anders." 

Zo legt hij uit dat het begrip ‘zonde’ bij de één wat anders betekent dan bij de ander. “In het boeddhisme is het bijvoorbeeld zonde om een dier dood te maken. Maar overspel is dat niet. De invulling van het woord is anders en ons besef van zonde is er niet. Zo zie je maar: je moet de begrippen helder hebben en je bewust zijn van de cultuur waarin je discipelt.”

Babelse spraak- en cultuurverwarring
In sommige gebieden in de wereld is er veel evangelie gebracht, maar is weinig voortgang geboekt, constateert Timmer. Hoe dat komt? “De verkondiging was er wel. Maar misschien was het bewustzijn van de cultuur onvoldoende aanwezig. Onze droom is dan ook om een miljoen discipelen te maken, maar wel op een manier die bij hen past. Zodat zij dat ook weer uit kunnen delen, op hun manier.”

Pakistaanse vrouwen in een discipelschapstraining

Gelukkig kan de organisatie een beroep doen op de theologische wetenschap: er is al veel over uitgezocht, zegt de directeur. En áls je ze bereikt, kan je veel van ze leren. “Daar moeten we veel meer voor openstaan. Persoonlijk heb ik heel veel geleerd van andere christenen in mijn reizen. Ik geloof dat we in Babylon uit elkaar zijn getrokken. Niet alleen met taal, maar ook in onze cultuur. We hebben allemaal een stukje meegenomen en dat uitvergroot. Als we dát eens samen zouden kunnen voegen, dan weerspiegelen we God veel meer. Mits we niet hoogmoedig worden.”

Even terug naar de vrouw uit Mali en de man uit Afghaanse man. Ze zijn voorbeelden, maar ze roepen ook vragen op bij de directeur. “Wanneer hebben wij voor het laatst tegen de stroom in geroeid? Hoe ik leef, is dat hoe het bedoeld is? Het zijn voor mij lichtjes op een pad. Het laat prachtig zien wat de uitwerking is van ons werk, maar is ook een spiegel. Daar gaat discipelschap over.” Hij is even stil. “Het is fantastisch om te zien hoe Gods hand over de wereld beweegt. Dat is iets prachtigs.”