Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Ik ben een filosoof. Niet in de zweverige zin van nadenken over de aard van de werkelijkheid en of dat lepels wel echt bestaan, zoals in de Matrix-films, maar in de letterlijke zin. Een lief-hebber van de wijsheid (bewust met streepje, om het te onderscheiden van ‘liefhebber’, ‘fan’). Of eigenlijk: Wijsheid, met een hoofdletter W. De Wijsheid Die, wanneer je met een christelijke bril Spreuken leest, een Persoon is: Jezus Christus. Als christenen zouden we allemaal lief-hebbers van de Wijsheid, en in het verlengde daarvan ook van de wijsheid, moeten zijn. Toch zie ik dat veel te vaak misgaan.
Ben je bekend met internetchristenen? Dat zijn christenen die op sociale media erg actief, maar doorgaans niet erg christelijk zijn. Ze hebben de waarheid in pacht en veroordelen dat het een lieve lust is. Bovendien vinden ze dat ze iedereen moeten waarschuwen voor de meest uiteenlopende dwaalleren (zoals kinderdoop, de bolvormige aarde) en eindtijdscenario’s (Bill Gates gaat je chippen via het coronavaccin). Deze christenen zouden er goed aan doen zich eens wat minder in allerlei discussies en complotsites, en wat meer in de Bijbel te verdiepen.