In dit artikel is de positie die in wordt genomen ten gunste van de evolutietheorie niet die van een atheïst —want dat zou weinig overtuigingskracht hebben voor een christelijk lezerspubliek—maar die van een christen. Deze christen is niet tegen wetenschap en de bevindingen waar de wetenschapper mee aan komt zetten, omdat deze christen gelooft dat alle waarheid Gods waarheid is, ook wetenschappelijke waarheid.

Waar en wanneer de wetenschap dingen te weten komt over onze wonderlijke complexe wereld moet deze kennis verwelkomd worden en aanvaard, zelfs wanneer dit betekent dat bepaalde heilige huisjes daarmee omver gaan. Eén van die heilige huisjes is het Bijbelse scheppingsverhaal. De christen die de evolutietheorie accepteert doet dit heus niet klakkeloos.

Uiteindelijk zijn wetenschappers ook maar gewoon mensen en mensen zijn feilbaar in hun kennis en hun doen. Dus wanneer wetenschappers feitenkennis opdoen dan interpreteren ze die en trekken ze er hun conclusies uit. Soms zijn deze conclusies verkeerd of zijn ze gedeeltelijk juist maar behoeven ze verbetering. Wetenschappers zijn, net als alle leden van het menselijk geslacht, ontdekkers. Ze ontdekken dingen over de wereld die God gemaakt heeft. Echter, wanneer we iets ontdekken, is het dus ook iets wat nieuw is voor ons. Die nieuwigheid moet gesnapt worden en in dat snappen kunnen er soms kleine en soms grote fouten worden gemaakt. Ondanks dat feilbare proces van vallen en opstaan groeit wetenschappelijke wel en daar mogen we blij om zijn.