Sonnevelds boek is een introductie op de theologische overtuiging die ook wel het universalisme wordt genoemd. In de vroege kerk was deze volgens Sonneveld wijdverspreid en stond ze bekend onder het begrip apokatastasis. Die term is direct ontleend aan Handelingen 3:21, dat spreekt over ‘de tijd waarin alles door God zal worden hersteld’. Universalisten geloven dat onder dit ‘alles’ ook werkelijk alles verstaan moet worden. Voor hen is het herstel van alle dingen dé rode draad door heel Gods Woord, van begin tot eind. In het eerste boek van de Bijbel sluit God immers al een eeuwigdurend verbond met al wat op aarde leeft (Gen. 9:16) en in het laatste boek van de Bijbel zien we hoe elk schepsel in de hemel en op aarde lof brengt aan het Lam op de troon. Gods liefde voor zijn schepping stopt nooit en betekent voor universalisten dat God niemand voor altijd verloren laat gaan. Niet dat dit het Godsoordeel, of zelfs een (tijdelijke) hel, in de weg staat, maar uiteindelijk zal iedereen worden gered.