Iedereen kent de voorbeelden van voorgangers die langdurig vreemdgaan (en daarover liegen). Of van oudsten en leiders die dat wel weten of vermoeden maar die bang zijn voor hun eigen positie en het wangedrag in stand laten. Binnen genezingsbedieningen is vaak weinig aandacht voor de mensen die niet genezen en die toch vol geloof naar een dienst gekomen zijn om van God hun wonder te ontvangen. En dan hebben we het nog niet over de talloze 'leiders', vooral wannabe-leiders, die vaak zonder enige opleiding of vorming, menen dat ze een oordeel moeten hebben over de (evangelische) wereld. Roddel, elkaar veroordelen en wegzetten als “niet van God”, in plaats van elkaar te eren en op te bouwen. Kortom, we hebben genoeg ellende in onze gelederen, waarbij iedereen graag doet alsof dit niet het geval is.